Türkiye’deki sol-sosyalist cenahın kahiri ekseriyetinin mültecilere yönelik algısı gayri insani tutumlar üzerinden şekilleniyor. Komplo teorileriyle bezenmiş ulusalcı ve milliyetçi bir zeminde mülteci sorununu ele alan malum çevrenin konuya dair söylem ve eylemleri de haliyle tutarsız oluyor. Türkiye Solu’nun sahip olduğu ideolojik tutum, birçok konuda olduğu gibi mülteci meselesini de insani bir perspektifle ele almasına imkân vermiyor.

Türkiye’ye gelen/sığınan mültecilerin neredeyse hepsinin Ortadoğu ülkelerinden gelmesi Sol’u ABD’nin merkezinde olduğu komplo teorilerine mecbur bırakırken, gelenlerin İslami kimliğe sahip olması malum güruhu aynı zamanda oryantalist bakışa da gebe bırakıyor. Bu kirli bakış açısının tezahür ettiği film ve diziler de insaf ve merhamet duygusundan uzak içeriklerle konuyu olabildiğince bağlamından kopararak ülkede icra edilen popülist zihniyetin değirmenine su taşıyor adeta.

Bunun en müşahhas örneğini ihtiva eden “Çekiç ve Gül: Bir Behzat Ç Hikayesi” adlı dizi de konuyu gündemine taşıdı. Senaryosunu uyuşturucu ve alkolün etkisiyle kullandığı aracıyla bir aileyi katleden Emrah Serbes’in yazdığı dizi, konjonktürel gelişmelere bol bol göndermelerde bulunuyor. Sol-sosyalist perspektifin kendini iri tonlarla gösterdiği dizide, mültecilerin silahlı bir örgütlemeye hazırlandığı inceden inceye hissettiriliyor. Savaş, çatışma ve yıkımdan kaçan kadın, çocuk ve sivilleri potansiyel birer suçlu pozisyonuna oturtan dizi, esasında Sol’un Suriye meselesine yönelik insanlık dışı tutumuna ışık tutuyor.

Dizide güya düzene kafa tutan, ezilmişlerden yana olan, adil olma sıfatını barındıran dizinin başrol oyuncusu Erdal Beşikçioğlu ve yaverlerinin konuya ilişkin televizyon programlarında sarf ettikleri ifadeler ise hayret verici. Beşikçioğlu, daha önce katıldığı bir programda, "Göçmenler tabii ki büyük bir sorun, kendi içerisinde kültürümüzü yok edebilecek ve alternatif kültürler getirebilecek bir yapı ama çok dağınık. Endişeliyim açıkçası ama umut her daim olacaktır." ifadelerini kullanmıştı.

Yakın zamanda yine bir TV programına katılan Beşikçioğlu ve ekibi, absürt ve bir o kadar da skandal ifadelere imza attılar. Dizide sürekli küfür eden, içki içen ve neredeyse hiçbir değeri temsil etmeyen Beşikçioğlu, mültecilerle ilgili soru üzerine, düzen yanlısı olduğunu, örf ve adetleri önemsediğini ancak mültecileri bunlara uymadığını söyledi. Beşikçioğlu, Suriyelilerin gelmesiyle Türkiye’nin eğitim seviyesini yüzde 1 düştüğünü de üzülerek belirtiyor! Türklerin Almanya’da kurala dört dörtlük uyduğunu dolayısıyla Türkiye’deki mültecilerin de aynı şekilde kurallara uyması gerektiğini ifade eden Beşikçioğlu, örf/adet ve kültürü için çok endişeliymiş!

Dizinin oyuncusu Berkan Şal da kendi ülkesinde ikinci sınıf insan muamelesi gördüğünü dile getirebiliyor, hani şu film ve dizilerde oynayan ve yüksel meblağlar alan ikinci sınıflardan. Mültecilerin hangi kurallara uymadığı, hangi örf ve adeti dejenere ettikleri belirtilmiyor tabi ki. Tabi sol-sosyalistler ve Kemalistlerin değerden, örften ve adetten ne anladığını az çok tahmin edebiliyoruz.

Dizi oyuncularının mültecilerle ilgili sığ fikirleri kişisel tutum olarak görülebilir ancak yapımın tüm mültecileri töhmet altında bırakacak senaryosu sorun teşkil ediyor. Dizinin isminden oyuncuların karakterlerine kadar Sol havanın belirgin şekilde hissedildiği yapımda, Arapça konuşan mülteciler potansiyel birer suçlu olarak lanse ediliyor ve şimdiye kadar sığınmacılar konusunda olumlu bir duruş sergileyen iktidar ise sorundan nemalanıyor mahiyetinde yansıtılıyor.

Mültecilerin silahlı bir kalkışma içinde olduğunu telkin eden senaristin toplumda artarak devam eden ırkçı dalgayı besleyeceği aşikâr. Adeta Ümit Özdağ ile dirsek teması kurulmuş gibi kurgulanan mülteci sahneleri, Sol’un kronikleşmiş Suriyeli sığınmacı fobisini gözler önüne seriyor.