"Aydın" Olmak İçin, "Muhalif Olmak Gerekir" Tuzağı..
Kendilerini aydın olarak niteleyenler genelde, mevcud rejimin ilk şefinden itibaren kim, gücünü silahla, entrikayla elde etmişse; onlara alkış tutarak kamuoyunda bir yer, bir köşe kapmaya muvaffak olmuşlardır.
Selahaddin E. Çakırgil gündemi yorumluyor:
’Aydın olmak için muhalif gerekir..’ diyen, muhalif olduklarından dolayı kendilerinin de aydın olduklarını sanan bir taife var. Bu gibilerin kendi kendilerine ’aydın’ yaftası yapıştırmaları ve ekranlarda bile, ’Ben bir aydın olarak..’ diye başlayan yorumlar yapmaları ne kadar komik.. Üstelik bir kimsenin kendi kendisini ’aydın’ diye nitelemesi, basitlikten de öte bir şey..
Bu gibilerin ’aydınlık’larının tek delili ise, muhalif olmak imiş.. Ama, bu gibilerin bu memlekette bir asra yakın zamandır, aydınlık / aydınlanma adına tahakküm eden rejime muhalif olmadıkları da bilindiği ayrı bir gerçek.. Böyleyken, bu gibi nitelemeleri bir kısım müslümanların da başkalarını nitelerken, meselâ, ’Bu duruma aydınlar da karşı çıkıyor..’gibi cümleler kurmaları, daha bir tuhaf tutarsızlık.. Hele bazı müslümanların da kendi kendilerini ’aydın’ olarak nitelemeleri, facia derecesinde bir komiklik..
Biz, ancak kendi dünyamızın ölçülerinden sözederken belki başka bir müslüman için ’aydın müslüman’ nitelemesi yapabiliriz. Çünkü, o sıfatla anılamıyacak olan müslümanlarımız da vardır.. Ama, ’müslüman aydın’ dersek, ’müslüman olmayan aydınlar’ın da varlığını kabul etmiş oluruz. Halbuki, bize ne başkalarının ne olup olmadıklarından.. Yani, birileri kendisini veya başkalarını aydın olarak niteleyince, diğerleri hemen câhil veya karanlık mı oluyor?