Manu Pineda’nın, almayadeen’de yayınlanan yazısı, Haksöz Haber tarafından tercüme edilmiştir.

Şubat 2025'te Gazze İnsani Yardım Vakfı'nın (GHF) kurulması, yardımın silahlandırılmasında sapkın bir kilometre taşına işaret ediyor. Gıda dağıtımı kisvesi altında, eski ABD istihbarat ajanları ve paralı askerler tarafından yönetilen bu kuruluş, İsrail'in Gazze'yi 21. yüzyıl toplama kamplarından oluşan bir takımadaya dönüştürme planının lojistik kolu olarak hareket ediyor. Nihai hedefi: açlık, hayatta kalmanın askerileştirilmesi ve sömürgeci demografik yeniden yapılandırma yoluyla Filistin nüfusunun “gönüllü göçünü” zorlamak.

İnsani bir maskaralığın anatomisi

a) Kontrolün kökenleri ve mimarisi

Delaware (ABD) ve Cenevre'de (İsviçre) kayıtlı olan GHF, 100 milyon doları anonim bir Avrupalı bağışçıdan geldiği iddia edilen şeffaf olmayan bir finansmana ve askeri-endüstriyel kompleksle yakından bağlantılı bir yönetime sahiptir. İlk direktörü, eski bir ABD Deniz Piyadesi keskin nişancısı ve Rubicon Takımı'nın kurucusu olan Jake Wood, “insanlık, tarafsızlık ve bağımsızlık” ilkeleri altında faaliyet göstermenin imkânsızlığını gerekçe göstererek istifa etti. Yerine Siyonist bir evanjelist ve Donald Trump'ın yakın müttefiki olan Johnnie Moore getirilirken, David Petraeus (eski CIA direktörü) gibi isimler de danışma kurullarında modeli destekliyor.

b) Yardımın askerileştirilmesi

Yardım dağıtımı iki özel güvenlik şirketi tarafından gerçekleştiriliyor:

- Safe Reach Solutions (SRS), Afganistan'da görev yapmış eski bir CIA görevlisi olan Phil Reilly tarafından yönetilmektedir.

- UG Solutions ise eski bir Yeşil Bereli ve açıkça Arap karşıtı yayınların yazarı olan Jameson Govoni tarafından yönetiliyor.

Her iki şirket de M4 tüfekleri, el bombaları ve insansız hava araçlarıyla donatılmış özel kuvvetler gazilerini günlüğü 1.100 dolardan işe alıyor. Yardım merkezlerindeki “güvenlik” yüz tanıma ve biyometrik taramayı içeriyor ve genellikle keyfi tutuklamalarla sonuçlanıyor.

21. yüzyıl toplama kampları: Tasarım ve şiddet

a) Tasarlanmış yerinden etme

"İsrail" sistematik olarak kuzeyi bombalarken, GHF sadece Gazze'nin güneyinde 4 ila 8 dağıtım merkezi kurdu. Bu durum 2.3 milyon insanı, iki haftada bir 18 kg.'lık gıda kutularını alabilmek için askeri ateş altında 40 kilometre yol kat etmeye zorluyor. Bir İsrailli subayın Haaretz'e söylediği gibi, "İletişim kurma yöntemimiz silahla ateş etmek. Yüzlerce metre ötede sıraya girmeye çalışan olursa ateş açıyoruz."

b) Terör istatistikleri

Mayıs ve Haziran 2025 arasında GHF şunları rapor etmiştir:

- 549 Filistinli öldürüldü ve merkezlerinin yakınında 4.066 kişi yaralandı.

- 39 kişi yüz tanıma sistemleri tarafından işaretlendikten sonra ortadan kayboldu.

- Sadece 3 Haziran'da, İsrail insansız hava araçları kalabalığa mermi atarken, sözde "açlık kuyruklarında" yardıma erişmeye çalışan 27 kişi öldürüldü ve 127 kişi yaralandı.

Parasallaştırma: Soykırıma uygulanan gözetim kapitalizmi

a) Etnik temizliğin özelleştirilmesi

GHF savaş suçlarını özel şirketlere devrederek İsrail rejimini doğrudan sorumluluktan kurtarıyor. Anayasal Haklar Merkezi (CCR) uyarıda bulundu: “Vakıf, aç bırakmayı bir savaş yöntemi olarak kullanan İsrail ordusu ile operasyonları koordine ederek insanlığa karşı işlenen suçlara ortak olmaktadır.”

b) Apartheid için teknoloji

Palantir (Peter Thiel tarafından kurulmuştur) gibi şirketler “Hamas'la bağlantılı olma ihtimali bulunan” Filistinlileri tespit etmek için veri analiz yazılımı sağlamaktadır. Yardım şantaja dönüşüyor: sadece yer değiştiren ve siyasi direnişten vazgeçenlerin yemek yemesine izin veriliyor.

Siyonist süreklilik: Plan Dalet'ten GHF'ye

GHF modeli yeni değil, Siyonist sömürge projesinin güncellenmiş bir versiyonu:

1. Dalet Planı (1948): Katliamlar ve sürgünler yoluyla etnik temizlik.

2. 1967 işgali: Kontrol noktaları ve bölgesel parçalanma.

3. GHF (2025): "Yardım" kisvesi altında paralı askerler tarafından işletilen toplama kampları.

Bezalel Smotrich gibi İsrailli bakanlar açıkça ifade etmişlerdir: “Gazze yok edilecek; siviller güneye gönderilecek ve oradan üçüncü ülkelere göç edecekler.”

GHF, sömürgeciliğin nihai mutasyonu olarak işlev görüyor: özelleştirilmiş, dijitalleştirilmiş, metalaştırılmış ve Batılı bağışçılar için paketlenmiş.

Uluslararası suç ortaklığı ve sessizlik

a) Amerika Birleşik Devletleri: Doğrudan sponsor

ABD Dışişleri Bakanlığı GHF'ye 500 milyon dolar tahsis etmeyi düşünüyor. Paralı askerler Amerikan pasaportuyla faaliyet gösteriyor. Trump bu planı, Gazze'yi bölgesel yatırım için Filistinlilerden arındırılmış bir bölgeye dönüştüren “Gazze Rivierası” planının bir parçası olarak tanıttı.

b) Avrupa: İhmal yoluyla suç ortaklığı

İsviçre GHF'yi "yardımı askerileştirdiği" gerekçesiyle sınır dışı ederken, Avrupa Birliği, %70'i kadın ve çocuk olmak üzere 57.000 Filistinlinin doğrudan bombalarla öldürülmesine rağmen "İsrail'e" yaptırım uygulamaktan kaçınmaya devam ediyor. Diğer dehşet verici olaylar şunlardır:

- 77,000'den fazla çocuk açlıktan ölüm riski altında.

- DSÖ'nün geri dönüşü olmayan nesilsel hasar uyarıları.

c) Birleşmiş Milletler: İndüklenen ve Dayatılan Güçsüzlük

UNRWA gibi kuruluşlar asılsız suçlamalarla baltalanırken, GHF zemin kazanıyor. Jan Egeland (Norveç Mülteci Konseyi) bunu açıkça ifade etti: “Evrensel bir sistemi, yerinden edilmeyi ödüllendiren militarize yardımla değiştirmek istiyorlar.”

Nekrokapitalist bir laboratuvar olarak Gazze

Gazze İnsani Yardım Vakfı, Ben-Gurion planının en ileri aşamasını temsil ediyor: “Arapları kovmalı ve onların yerini almalıyız gerekirse güç kullanarak.”

Artık hayatta kalmak, paralı askerler ve algoritmalar tarafından yönetilen bir ayrıcalıktır. "İsrail" apartheid modelini Batı Şeria'daki duvarlardan, insani yardım markasına bürünmüş toplama ve yok etme kamplarına kaydırdı.

Bu model küresel bir emsal teşkil etmektedir: artık herhangi bir devlet etnik temizliği tüfekli bir STK'ya yaptırabilir. Gazze sadece bir trajedi değil, özelleştirilmiş insanlıktan çıkarmaya dayalı yeni bir uluslararası düzenin test alanıdır.

Yardım bir silaha dönüştüğünde

GHF tarafından önerilen ve üstü kapalı bir şekilde "İnsani Geçiş Alanları" olarak adlandırılan transit ve toplama kampları, yardım kisvesi altında Filistin nüfusunun kökünü kazımaya, yeniden programlamaya ve sürmeye yönelik 2 milyar dolarlık bir planın bel kemiğini oluşturuyor.

Devam eden soykırımın ortasında, Trump yönetimine sunulan ve Beyaz Saray'da tartışılan bu proje yardım etmeyi değil, Filistin egemenliğini ortadan kaldırmayı ve apartheid'ı pekiştirmeyi amaçlıyor. “Deradikalizasyon” ve “yeniden yerleştirme” gibi terimler, insani yardım yönetimi olarak yeniden paketlenmiş sömürgeci sözlüklerdir.

Bombalar altında özgür seçim yoktur. Alternatifi ölüm olan hiçbir gönüllü yer değiştirme yoktur.

Uluslararası toplum için etik ikilem

Hayırseverliğin başka yollarla soykırıma dönüşmesine izin verecek miyiz?

Gazze'nin transit bölgelere ihtiyacı yok. Gazze'nin adalete, kendi kaderini tayin etmeye ve özgürlüğe ihtiyacı var.

*Manu Pineda, Avrupa Parlamentosu Eski Üyesi