Köhnemiş düşlerde yitirdiğim yaşam

dikilir karşıma tırmalar göğsümü

Kırgınım adımlarıma

Kudurgan engellere sinsice takıldı,

hep dün oldum uzansam ileriye,

çıngar çıkar

yazgım, kalabalıktan yoksun olmak

yılgın, gözümde kamaşan seraplar

varoşların ülger havasından alarak

uysallığı

ivedi çığlıklara gebe olmuş suskunluğum

yetingen benliğim uçarılık doğurarak

az sonra

Bin gecedir kanatamadım ifsadımla

delmeliyim karanlığımı.