beni yakan kurşun değil kahpeliktir inan

en zoru buna direnmektir

sisli dağların zirvelerinden yayılan

o bitimsiz şarkı

yüreğe işleyen nağmeler dokur

davudi bir sesle çeçen halkı

ikiyüzlü dünyanın çatına

özgürlüğü vurur

apansız bir kirli pençe

haince, sinsice, vahşice

yüreğimizi dişleme derdinde

taptaze filizlere asılsın bahçıvan

bahçeye yabanlar koysun

aldırma gülüm sen hainlere

kartal gibi süzül dağların eteğinde

hürriyete yangın gönlün küllenmesin

silinmesin

onu Hakk'ta arama çizgin

gül döktüm yollarına

sibirya karlarını eriten

bir özgürlük türküsü tutturdum

tüm kafkasyayı inleten

hem dost hem yaren

her yeri bahar eden

suya düşse sureti kırılmaz

cevher gibi kıpırdar durmaz

ta geçmişten bugüne

bir Şamil sureti yansır çeçene

ölüme gülenlere neylesin ölüm

şimdi paralasın kendini

taştan taşa çalsın zulüm

sözde insan hakları havarileri

vurgun yemiş gibi baygın bakıyor

kurtuluş, özgürlük savaşçıları

çeçenya'da terörist mi oluyor

akıl, havsala, mantık sürgünde

modern dünyanın muteber çiçeği

güneş kaçkını gizli şimdi,

yalınkat diken, yaprağı dökülmüş

gülümüz hüzün biriktirmekte