Yol, yolcu ve yol kenarındaki mukimler
Hayatlarında hiç yürümemiş veya yürümekten vazgeçmiş, yol kenarlarını mekân tutan bu kişiler yolcuların her adımını, her düşüşünü ve her kalkışını konuşurlar, eleştirirler.
Ahmet Yasin Elki / Haksöz Haber
Din yol demektir. Yol da yürünmesi için yapılandır. Yolda yürümek bazen düşmek, bazen yorulmak bazen de uzuvlarını yaralamaktır. Bazen koşarak gidilen, bazen de sürünecek halde gidilendir.
Kısaca yol yürünmek içindir… Düşe kalka ama yürünülen…
Yolda yürümek hedefini bilmek, bilinçli olmaktır. Yol, hedefi ve yolu bilen yolcularla kurşun gibi sıkılaşmış saflar oluşturup yürümektir. Yolda düşene el vermek, moral vermek ve koluna girmektir.
Bir de yolu, yolda yürüyenler üzerinden analiz, edebiyat veya eleştiriler yapmak için kullananlar vardır. Bunlar özellikle yolun kenarlarında kendilerine korunaklı tesisler yapmış, hiç çamur ve toprak değmemiş süslü elbiselerini giyip ellerine kalem ve mikrofon alıp, yolculara nizamat verirler. Onlara yolun erdeminden, güzelliğinden bahsederler ama bunu yürüyerek değil, yolcuları yolun kenarlarındaki tesislere çekerek yaparlar. Onların derdi yol, yolcular veya hedef değildir. Onların hedefleri yolcuları tesislerinde bekletmek, tesislerine para kazandırmak kendilerini büyütmektir.