/İza zülziletil ardu Zilzaleha/

her şey yetersiz

herkes çaresiz

ha öldük

ha öleceğiz

düştü birden iki dudak Arasına

Allah

Lailahe illallah

kıyamet provası

sonsuzun ayak izi kaldı kalbimde

deniz kabardı ateşler içinde

kıyameti yaşadık bu zaman içinde

bak nelerin izi kaldı yüzümüzde

ve bir ömür bitti birden kıyamet sahnesinde

Söz bitti konuşan depremdi

bitti mi dünya faslı

birden O geldi akla

son söz ortak payda

düştü iki dudak arasına

Allah

Lailahe illallah

hey insan

Rabbine nankör olan

depremler ne anlatır

çılgınlıklarınıza

İşte sürüklenen ölünüz kaldırımlarda

gün susuyor karanlık susuyor

ölüme ekleniyor canlar

korku yürüyor şehirlere

/İza zülziletil ardu zilzâleha/

bir ayrılık bir kavuşma

Çığlıklar yıkıntılar ölümler

acılar gömüldü toprağa

şu cesed çocuğu o hanımı o kızı o babası

şu verilen bilmem kimin selâsı

/İza zülziletil ardu zilzâleha/

anladım ki mutluluk da geçici mutsuzluk da

saatler depremi vurduğunda

insanlık kıyamet provasında

herkesin mahşere durduğu gözlerden

geriye kalan boylu boyunca bir hüzün

şimdi herkes

yıkılan bozulan kokuşan yerlerini onarsın

hemen şimdi

önce kalbleri

O'nun dışındakiler atılsın

dolsun yalnızca Allah sevgisi...