(Bünyamin Doğruer'e

bir savaşçıdır, savaşın kalbidir yüreğin

toprağımıza kelimeler düşürdün ey şair

birikmiş bir yılgınlığı dağıtarak geldin

isyan ve acıyı dert ederek kendine

ezilen halkları

vurulup düşenleri kaldırdın türkülerinle

hüznü solumakla suçlanıyorsun

kuşlar uçmuyor ki göğümüzden

insanı yeşerten şey nedir

umut nerede taşınır

kime ne senin aşkından

alnına ışık salınmıştır sevdalıların

şairin kayboluşuna ağladığım bir zamanda

dirence ve kavgaya taraf oldun

hayat avuçlarımızda dönen bir şeydi

şiir bir yaşamdı

yaşanılandı

korkuyla yaşanmış bir hayat için

korkuyla ölünür, budur onun şerefi

''vurulmak

döne döne vurulmak

on dört kere vurulmaktır''senin aşkın.

hüznü ve sevdayı

ve bir de yaşadıklarımızı alırız yaramıza.