ne yana dönsem ateştir

kurşuni bir akrep kımıldar etrafımda

sokaklara çıkınca

yargısız infazlarda ürperdim

hayatı farkettim

dağları sevdim

asinin biriyim işte

kıyısını kaybetti zaman

hudut kapısından çıktım bu hayatın

susuşların ölüme dönüştüğü bu ülkede

savcılar saygın bulmadı beni

susmayan yağmurlarımla

ve yüzümde ayın şavkı

ben dağlara döndüm yeniden

çankaya sırtlarında

yılanlar derisini bağışlıyorken

yasaklar çıkmaz sokağında

uyum içindeyken hükümet

ey yetmiş yıllık suskuk tanıklık

ey bu ülkenin süslü yalanları

Ben dağlara döndüm yeniden

biliyorum acıyla çoğalacağız

bir ırmağın akan güzelliğinde

pervasızca korkular girmeyecek düşlerimize

ben dağlara döndüm yeniden

aynalarda şaşkınlık

telsizlerde bin telaş

açık kimliğim afişlerde

yasakları delip

marşlar sesleniyorum kulağına karanlığın

ben dağlara döndüm yeniden...