"Öyleyse" dediler. "Eğer yalan söylüyorsanız (bunun) cezası nedir?" (Yusuf-74)

Dediler ki: "Bunun cezası (su tası) yükünde bulunanın kendisidir. İşte biz zulmedenleri böyle cezalandırırız. (Yusuf-75)

Bunun üzerine yüklerin hazırlayıcıları ya da güvenlik görevlileri diyorlar ki:

“Peki eğer yalan söylüyorsanız, size göre hırsızlığın cezası nedir?”

İşte bu noktada yüce Allah’ın Hz. Yusuf’a ilham etmiş olduğu planın ucu görünüyor. Çünkü Hz. Yakub’un şeriatine göre hırsız, çaldığı mala karşılık rehin, tutsak ya da köle olarak alıkonabiliyordu. Hz. Yusuf’un kardeşleri suçsuzluklarından emin oldukları için yakalanacak olan hırsızın kendi şeriatlerinin hükümlerine göre cezalandırılmasını kabul ediyorlardı. Böylece yüce Allah’ın Hz. Yusuf’a ve öz kardeşine ilişkin planı gerçekleşme yoluna giriyordu. Okuyoruz:

“Yusuf’un kardeşleri `Hırsızlığın cezası, tası yükünde bulduğunuz kimsenin karşılık olarak tutulmasıdır. Biz zalimleri böyle cezalandırırız.”

Bizim hırsıza uyguladığımız şeri hüküm bu yoldadır. Hırsız bizim şeriatımıza göre bir tür zalimdir.

Hz. Yusuf, bu tartışmaları bizzat izlemekte ve dinlemekteydi. Sonuçta onların aranmasını emretti. Kesin zekâsıyla, kardeşinin yükünü aramazdan önce diğerlerinin yüklerini aramanın daha uygun olacağını düşünmüştü. Böylece onlar bu aramaya ilişkin en küçük bir kuşkuya bile kapılmamış olacaklardı:

FİZİLALİL KUR’AN

Kervan topluluğunun Hz. İbrahim'in (a.s) soyundan olduğunu hatırdan çıkarmamak gerekir. Dolayısıyla hırsızlarla ilgili yasayı söylemişlerdi: Bir hırsız malını çaldığı kimsenin kölesi yapılır.

Hz. İbrahim in şeriatına göre hırsızlık yapan kişi, malı çalınana teslim edilirdi, o kişi, dilerse hırsızı emrinde çalıştırır dilerse köle yapardı. Hz.Yakub’un oğullan, Hz. İbhrahim’in şeriaatıyla amel ettikleri için Hz.Yusuf’un adamlarına bu cevabı vermişlerdi. Yusuf aleyhisselam da bunu bildiği için, kardeşi Bünyamin’i yanında alıkoyabilmek maksadıyla bu tedbire başvurmuştu.

TABERİ TEFSİRİ