Acıyla sarsıldık bir vakit

daha doymamış iken karanlığa

yıkık kentlere kuşandı sabah

altında ırgat dolu yürekler

bebeklerin avutulamamış, canhıraş haykırışlarıyla

korku dolu tüneller kazındı

zavallı bakışların bekleyişine

ve

bir ceset, bir umudun ölümü

bir can, yeni günün yeni kaçağı

dahası

acılar, hüzünler

ve en son hatırlanası dualar

yaşama değerli günahlar kazıldı

ve sayıklar vinçlerle sıralandı toprağa

akletmekten yoksun gözyaşlarına kapıldık

nasıl ki kapılmışsak zamanın akışına

ibretler ölümlerle adanıyor

geçmişten kalma tartılarla

ve biz hala eski kafayla yargılıyoruz toprağı

doğa anne ise küskün kızgınlığımıza

ne bileydim uzun ama kısa bir vakte kadar

gözkapaklarıma millerin çekileceğini

ve ta uzaklarda yargıçlarla kapışacağımı