Hadi uyan

Uyanda bu yorgun düşleri at kendinden

İki elini yağmura daya

Suyunu kana kana iç

Ve alabildiğince dön dön etrafında

Çünkü insan en çok kendine

Sonra dur ve bak!

Dünyaya açılan pencerenin sarhoşluğunda buğusu düşen cam aralığına

Ve camın önünde beliren iki güvercinin deli bakışları hatırına

Al onları yamacına

Konuş onlarla

Anlat en güzel hikâyelerini

Tüm hüzünler üzerine

Ebedi iki mısra seç gözleri ve toynakları

Karıştırdıkça bulsun yeni seçme öyküleri aralarından

Tüm kederlerimizi örten

Bizi ısıtan bu yalanlardan

Duyur iki mısrayı

Duyur iki heceyi

Başak tanelerinin arasında gizlenen Musa'yı görmeden

Hacer'i üzmeden temiz kapımızı arala

Sonra eteklerimizi ısıran bu çamurlu yollardan temizle kendini

Bedr’in yeni taze kuyularından

Aişe kaçsın bu bakışları yaralayanlardan

Anaların en güzeline kimseler çamur atmasın

Artık toparla eteğini ey Aişe!

Yanağını ısırmadan bekle

Kendi sesine yabancı bu iniltili ağlayışa bir son ver

İnen iki güzel ayetten...