Ey Türkistanlı

Ey Uygur kardeşim

Sen orada gizli sularda ölüyorsun

Eşkıya bir devletin zulmü altında

Hüzün bulutlarıyla kaplı ufuklarında

Her gün acımasız ölümler giriyor aramıza

 

Ölümden öte yol yok sanki

Devlet terörü bir alçaklık abidesi

İnsanlık öldü vicdanlar felç

Sesler kısık 

Mazlumlar çaresiz

Dünya merhametsiz

Derin bir uykuya dalmış gözlerimiz

 

Doğu Türkistan mahzun değil mi

Söyle kim uyandıracak kalpleri

Baharı kışa çevrilmiş bir ömrün sahipleri

Yapayalnız ağlar kardeşlerim

Gözyaşlarımdan bir ırmak akar yaralı

 

Orada sular çırpınır

Canlarım kıyım içinde

Akıtılan kanlar ile

Zulmün kara çukurlarında üşür toprak

 

Bu kızıl kin altında 

Eziliyor ömürsüz narin kelebekler

Birikiyor elimizde kanlı giysili resimler

Zulmün kızıl saçlarından kim tutacak

Üzerinde olup bitenlere şahit topraklar

Şanlı kıyamı ne zaman doğuracak