Seyyid'in anısına

Çöle dönmüş bir çağda

sığınmayı sen öğrettin bize

Kitab'ın gölgesine,

seninle yeşerdi

yüreğimizdeki umut nüveleri.

Uzattığın ayetlerden

yudumladık bilinci

ötelerden uzattığın

sabrı ve ölümüne direnci.

Her Ağustos düştüğünde zamana,

benim

bir de benim gibilerin

sadrına sızan bu hüzün,

bu hüzün ve bu sevdadır;

'laleler mutlaka göğerecektir

senin dileğinle'

Rabbe ahdimizi anımsatan.

Kitap'tır, zulme uğrak

karanlık günleri

aydın inkılaplara uğratan

ve Kitap'tır, filizlendikçe

hoyrat rüzgarlarla savrulan,

savruldukça diklenen,

diklendikçe boy veren

ekinleri göğerten.

Ve bir seher vakti,

ardından yürüyeceklere

yolda işaretler bırakıp,

özgürlük feryadınla

sevdana yürüyüşünden sonra,

gönlüme astığım resminin

gözlerindeki o engin muştudur

bizlere kaim olmayı öğreten.

Ağustos'ta ölümler,

ölümlerden hangisi seninki kadar özlem

hangisi ümitlerimi suvardığım gözyaşı,

yaşamın ölümüne sancısı

hangisi ey öğretmenim!

ey Kur'an'ın kurbanı,

Rasul'ün yoldaşı!