Yola çıkılacaktır ve siz geride kalmışsınızdır.

İşaretleri yolun, söyler durur da gidilecek yeri;

size unutturmuştur "Burhan"ı, Adem'e unutturan.

Belki de yola koyulmuşsunuzdur da,

yol cezbetmiştir sizi, gidilecek yere nazaran.

Belki de yolu süslersiniz,

yolu mekan tutar,

sorumluluğu atar da arkanıza,

yumarsınız gözlerinizi 'apaçık olana'.

Ve Adem'e unutturan sağdan yaklaşmıştır belki de.

Siz farkına bile varmadan...

Adarsınız da belki İsmail'inizi,

bir Sara kalır gönlünüzde ya da Züleyha...

Ve bilinciniz yırtılır her gün her an da.

Yunuslar yetişemez ummanlarda Yusuf'un kuyusu kalplerinize.

Hakikat çiğnenirken hayat kitabının sayfalarında,

ve taşarken zulüm,

sayfalardan okul önlerine,

meydanlara,

mahremiyete

velhasıl arz'a ve semavat'a,

kaçmışsınızdır belki de Leylanıza...

Kim bilir belki de fildişi kulelerinize,

ciltler dolusu külliyatlarınıza.

Yaşam bir kaçamaktır belki de sizin için,

yüksek entelektüel düzeyinize.

Ya da size el uzatan ışıldayan gözleriyle inanan gençlere,

biz de sizin yaşınızdayken böyle heyecanlıydık,

siz de bizim gibi zamanla silikleşir,

hizaya gelininiz dercesine bakarsınız,

dolar yeşili holdinglerinizden.

Ve hep kaçtığınız "kendiniz" sizi bulur bir gün,

maskeleriniz yırtılır o gün...

Ama unutmamalısınız hiçbir zaman;

Ve yol bekler gidilecek yere gidecekleri,

İnnalillahi ve İnnaileyhul raciun kalır dudaklarda;

Kalmaz bu gökkubbede unutuldu sanılan unutulanlar.

Din gününün Malikidir çünkü Vedud ve Kahhar olan...

Geriye Mushaf'tan kalan cümleler kalır belkilere seslenen,

Ağır ve apaçık bir söz yerlerin ve dağların kaçındığı...