Köşebaşlarında

zalimce bakışlar içinde aristokrat beyler

menkibeler adetler hurafeler gölgesinde

serinleyen köleler

işte bunlardır en çok öldürenler

yan yoldan dönmenin kahpeliğini sevenler

bunlardır kitabı kemirip tüketenler

ve gidipte dönmemenin kahramanlarına

deli diyenler.

Bırakın hacıbeyler yaşamak ağrısıyla seğirtsin

kaybolmuş yönü, mekanik dönüp dursun nefis ekseninde

çelik kasaların en kuytu yerlerine

koysunlar sevgilerini

yedi deve yükü olmasa da

bilmem ne bankta mevduata dönsün putları

yevmiddin penceresini elleriyle kapatıp

akşam güneşini yanlarına alıp

kanayan bir coğrafyada

kanayan yüreklere aldırmadan

çekilsinler huzur içinde darü's-selamlarına

yağlı dudaklarına çok şükürler ve

efsunlanmış bir ekmeği kondururken

bilirim felaketler yakışmaz size

cennet bedelsiz düşlenir keyfinizce

hem kana kesmiş bir gülden size ne

ikinci şubede varsın tekmelensin bir mümine

siz bir yerlerinizi sıvazlayarak korkular üretin

habire hakikatler eskitin bilgisayar tastikli

ebced hesabından sonuçlar çıkarın

mucizeler kerametler yaratın kanın kandırın

topal karıncayı hacca götürüp

bir köpeğe su vereni cennete sokun

tüm bunlar

bıçak kemiğe dayanmadığı için mi

bu korkular hu suskunluklar

bu ulusun küfrü kadar büyük putunun ardından

bunca saygılar

bıçak kemiğe dayanmadığı için mi?