Zamanın Hüseyinlerine 

 

Ölüm ve hüzün dünyasında 

Varoluş sınavı içinde

Sordum nereye diye

Kan vermeye dedi

Ne zaman dedim

Şimdi dedi

Sebep nedir dedim

Gülüp geçti

Seni deli eden nedir dedim

Yar dedi

Ne istiyor dedim

Sebat dedi

Aklını başından alan nedir dedim

Aşk şarabı dedi

Kal dedim

Dinlemeyip gitti

O belinden kılıcı çekti

Ben derinden bir ah çektim

 

Zulümle donatılmış günlere razı değilim

Ölüm düşse de hesabıma bu kan çağlayanında

Kerbela düşlerimde kınından çıksın kılıcım

Ey Yar! Ey Yar!

Seninle aydınlansın içim dışım

Güzel bir ölüme hazırlandım aşk ile

Ölürsem bu sevda ile bil ki kazandım

Dinle şimdi çölün kalbini dinle

Direniş dolu yüreğimi büyük bir onurla

Zulme karşı döktüğüm bu kan 

Tüm soruların cevabını verecek sana

Ahdimiz var kardeşlerim

Şah damarımızdan yakın olan Allah’a

Bize güç ver 

Bizi dinç tutan imanımızı çoğalt

Çakal seslerine karşı bizi uyanık kıl

Bizi deli bizi divane kıl aziz İslam’a

Ey Rabbimiz!

Yaralarımızı sana aşkımızdan kıl

Sen ey aşk ehli

Güneşin  göz bebeği idin

Ey zalimin üstüne üstüne giden Hüseyin

Ateş denizlerinde direnişin var ya 

Kan ırmaklarında yiğit yüreğin  

Sen hep gidersin

Dur gitme diyenlere gülüp geçersin

Yezidçe kalkışlara karşı belinden kılıcını çekersin

Açıldıkça şehadet iklimine

Geride kalanlara derinden bir ah çektirensin

Kerbela Kerbela

Unutamazsın Hüseyin’i

Aşk ne güzel yakışmıştı ona 

Şimdi sana bakarak utansın zamanın iğreti aşkları