Recep Tayyip Erdoğan, bizi şaşırtmayı bırakmıyor. Geçen çarşamba Ankara'daki siyasi bir toplantıda doğal olarak Araplar ve Müslümanlar da dâhil herkesin dikkatlerini, Somali'yi vuran, yıkım ve ölüm yayan açlık felaketine çekmek için ailesiyle birlikte bu ülkeye gideceğini açıkladı.

Sadece bununla da sınırlı değil. Hükümeti bu çarşamba gerçekleştirilecek İslam ülkeleri dışişleri bakanlarının olağan dışı toplantısına ev sahipliği yapma kararı aldı ve bu amaçla İslam İşbirliği Teşkilatı'nın Türk asıllı genel sekreteri Dr. Ekmeleddin İhsanoğlu'na davette bulundu.

Haberi yayımlayan Türk basını Sayın Erdoğan'ın aynı gün Ankara'da kabul ettiği Mısır Dışişleri Bakanı Muhammed Kamil Amr'a Mısır'ın rolünün öneminden hareketle kendisinin şahsen katılmasını isteyerek olağanüstü toplantıya Mısır'ın katılımına dair umudunu dile getirdiğini yazdı. Görüşmeden sızan bilgilere göre Erdoğan, görüşme sırasında Mısırlı bakana bu dileğini üç kez tekrarlamış ancak bakan toplantıya katılacağını teyit etmemiş ve Kahire'ye döndüğünde toplantının bağlantılarını gözden geçireceği sözünü vermiş.

Tablo altüst ve ironik görülüyor. Zira Türkiye Başbakanı, Arap Birliği üyesi bir Afrika ülkesine yardım kampanyasıyla dikkatleri çekme ve dayanışma girişiminde bulunuyor, tabloyu yerinde görmek için bizzat eşiyle gitme kararı alıyor. Bununla da yetinmiyor, İslam İşbirliği Teşkilatı'nı harekete geçiriyor ve Somali'deki felaketzedelere yardım etmek için bir şeyler yapabilirler umuduyla ülkesi İslam ülkeleri dışişleri bakanlarına ev sahipliği yapıyor. Erdoğan'ın bu girişimi, Türkiye'nin bölgesel ve uluslararası role sahip büyük bir ülke olarak sunulması kararlılığını ifade ediyor. Böylelikle Erdoğan, bazı çevrelerde hâkim olan Türkiye'nin Doğu ile Batı arasındaki bir köprüden ibaret olduğu izlenimini değiştirmeye çalışıyor. Türk yetkililer, bu izlenimi her münasebette yalanlıyorlar, Türk rolünü aşağılamak olarak görüyorlar.

2002'de iktidara gelişinden bu yana Erdoğan'ın sicili, Türkiye'nin bölgede büyük bir devlet gibi hareket etme ısrarını gösteren kanıtlarla dolu. Komşularla 'sıfır sorun' denen askıdaki sorunları sonlandırma politikası yürüttü. Sonra Afrika ile ticari ilişkinin kapsamı genişletildi ve ülkesiyle altı Arap ülkesi arasında vizeler kaldırıldı. Filistin için kızarak Şimon Peres'le açıkça çatıştı ve Davos toplantısını boykot etti. Sonrasında Gazze'ye yardım götürmeyi amaçlayan Mavi Marmara gemisi kampanyasında öldürülen Türkler için İsrail'in özür dilemesi ve tazminat ödemesi şartlarında ısrarcı oldu. İran nükleer projesi krizine çıkış yolu bulmak için Brezilya ile işbirliği yaptı. Son Somali ziyareti girişiminden önceki girişimi, Mısır'a yapacağı ziyaret akabinde Gazze'yi ziyaret etme isteğini açıklamasıydı. Fakat Mısır ziyareti ertelendi ve dolayısıyla Gazze ziyareti takvimi de. Bu ziyaret düşüncesi dahi İsrail'i kızdırdı ve nefretini artırdı.

Türkiye'nin büyüdüğü bir zamanda Mısır küçülüyor. Oysa Mısır'ın rolünden vazgeçilemeyeceği ve yokluğunun hiç kimsenin dolduramayacağı bir boşluk oluşturacağını ifade etmeyi bırakmayanlar var. Mübarek'in politikalarının, Amerikan ve İsrail baskılarının Mısır'ın geçen otuz yıl boyunca içine kapanmasının ve rolünün zayıflamasının arkasındaki sebep olduğu sır değil. Yalnız devrimden sonra bu durumun pek değişmediği açık. Bu da beni birkaç gün önce bazı kanıtların Mübarek'in hâlâ Mısır dış politikasını yönettiğini ifade etmeye sevk etti. Az önce işaret ettiğim kare ve Erdoğan'ın Mısır dışişleri bakanını Somali'ye yardım amaçlı toplantıya katılması için üç defa teşvik etmesi, bunun göstergesi. Bu misyona Mısır'ın önderlik etmesi, katılımında tereddüt içinde olması değil, bizzat girişimde bulunması öngörülüyordu hâlbuki.

Mısır dışişleri bakanının tutumuna açıklık getirme bağlamında bakanın dış politika hususunda talimatlarının olmadığı söylendi. Bazıları son haftalarda dış politikanın ilkelerinin belirlenmesi ve önceki süreçlerinin sınırında kalması yönünde yapılan baskılardan bahsediyor. Mısır gazetesi El Şuruk 14 Ağustos 2011

ZAMAN