Pazar günü, Sözcü Gazetesi’nin baş köşesinde, yani en tepesinde çarpıcı ve büyük bir haber vardı. Orduyu yıpratan dinci bir kampanyayı haber veriyordu Sözcü:

Gazetenin en tepesine kurulan bu büyük(!) kampanya haberi şu şekildeydi:

‘’Yıllarca orduyu yıprattıkları yetmezmiş gibi…

Sonunda bunu da yaptılar

Aşırı dinciler, Türk ordusu ‘’laik’’ ve ‘’Kemalist’’ diye askere gitmek istemiyor.

Üstelik, ‘’İnanmadığımız ordunun emrinde olmayız’’ diyerek kampanya yürütüyor.

PKK’nın orduya sözlü ve fiili saldırıları yetmezmiş gibi bir de aşırı dinciler çıktı… Enver Aydemir isimli dinci, ‘’Laik ve Kemalist ordu, dini inançlarıma aykırı,’’ deyip askere gitmeyi reddetti, tutuklandı. Ona destek için İstanbul’da sokağa dökülen grup zorunlu askerliğe karşı çıktı. ‘’Ordunun emrinde olmayız,’’ dedi…’’

Merakla haberin (5.sayfadaki) devamına bakıyorum. Amaç sadece ilgi çekmek idiyse tebrik etmek gerek, en azından benim ilgimi çekebildiler…

Efendim, Fatih’te ‘’türbanlı’’ kadınların da desteklediği 50 kişilik bir grup toplanmış ve vicdani retçi olduğu için tutuklanan (ve işkence gördüğünü iddia eden) Enver Aydemir’e destek vermek için gösteri yapmış. Özgür-Der ve Mazlumder inisiyatifiyle savaş ve/veya zulüm karşıtları, haksız yere hapiste olduğunu ve işkence gördüğünü düşündükleri birine destek veriyorlar. Üstelik 2007 yılından beri içeri giriş çıkışlarla süre giden bir durum bu.

Ordu yıpratma kampanyası olarak gösterilen eylem bundan ibaret işte.  TSK, bu tür eylemlerle yıpranacak kadar çürük bir kurumsa… neyse… Konumuz bu değil, geçelim…

Konumuz, dincilerin kampanyası…

Sözcü gazetesinin bu ‘’ciddi’’ kampanya iddiası üzerine, ‘’dinci’’ dedikleri medyayı takibe aldım. Aldım ama ne televizyonlarında ne de gazetelerinde dişe dokunur bir şey bulamadım. İzleyebildiğim kadarıyla televizyonlarına hiç yansımamıştı bu haber… (ya da o kadar az yansımıştı ki ben gözden kaçırdım)…

Gazetelere gelince: Sözcü’nün haberi manşet yaptığı günden bir hafta geriye giderek tüm ‘’dinci’’ gazetelerin ilk sayfalarını taradım. E, ortada bir kampanya varsa, bu haber en az Sözcü’deki kadar bir yer bulurdu herhalde kendine. Ama ne gezer… Nafile bir arayıştı benimkisi…

O, 50 kişinin sesini en güzel biçimde duyuran tek bir gazete vardı o da Sözcü idi… Sözcü Gazetesi olmasaydı, eylem bölgesinden geçenler dışında kimsenin ruhu bile duymayacaktı bu protestoyu.

Bu nedenle, Özgür-Der ve Mazlumder bir teşekkür çiçeği yollasa Sözcü’ye hiç fena olmaz … Malum a, reklamın iyisi kötüsü olmazmış…

GAZETECİLER.COM