HAKSÖZ-HABER

Kemalizm’e zorla zorbalıkla sadakat yemini ettirme, mecburi bir ritüel olarak Türkiye’de birçok alanda dayatılıyor. Eğitimden memuriyete, askeriyeden siyasete hemen her alanda çeşitli metinlerle dayatılan bu yemin ritüeli, milletvekili yemini ile bir kez daha gündemde.

Bu resmi ideolojik dayatma yoluyla Türkiye’de her şeyden önce siyaset ve siyasetçinin özgürlüğü sorunu bulunduğu, adeta bir tür esaret durumunun hakim olduğu aşikar olmakta.

Öyle ki bu bağlamda düşünüldüğünde geçtiğimiz günlerde Yunanistan’da parlamentoya giren ve Kur’an’a el basarak yemin eden Türk parlamenterlerin bile Türkiye’deki siyasetçilerden daha özgür olduğu anlaşılmakta.

Sitemizde yayımlanan ve okuyucu yorumlarına cevap içeren yazısında bu yemin mevzuuna değinen Selahattin E. Çakırgil de meseleye Mustafa Kemal’in yeminleri açısından açılım getirerek bilgi aktarımlarında bulundu.

Selahattin E. Çakırgil’in “Yemin ederim ki; o yemin benim yeminim değil, benden istenen yemindi!” başlıklı yazısında değindiği o kısımlar şöyle:

4 Eylûl 1919 - Sivas Kongresi’nde ise, M. Kemâl Paşa’nın hazırladığı yemin metni daha bir ilginçtir: ‘Makaam-ı celîle-i Hılâfet ve Saltanata, devlete, millete memlekete mânen ve maddeten hizmetten başka bir gaye takib  etmeyerek, her türlü ihtirasât-ı şahsiyye ve siyasiyyeden ve fırkacılık âmâlinden münezzeh bir azm u imân ile çalışacağıma ve İttihad ve Terakkî’nin ihyâsına çalışmayacağıma namusum ve bilcümle mukaddesâtım nâmına, vallahi, billahi…’

 

Ankara‘daki Meclis’te ise, 10 Temmuz 1920 tarihinde, yine M. Kemal Paşa’nın isteği üzerine, yemin metni şu şekilde belirlenmiştir:  ‘Makaam-ı Hılâfet ve Saltanat ve vatan ve milletin istihlâsı (kurtarılması) ve istiklâlinden başka bir gaye takib etmiyeceğim, Vallahi..’