Geçtiğimiz Cuma namazında minberdeki hatip Diyanet İşleri Başkanlığı’nın merkezden göndermiş olduğu matbu yazıyı okurken cemaat pürdikkat... Ne diyor bu hatip?!

Birincisi Mustafa Kemal ile silah arkadaşlarına dua ve rahmet, ikincisi yaklaşan cumhuriyet bayramı nedeniyle mevcut cumhuriyet rejiminin İslâm'a en uygun olduğuna dair ayetlerle hadisler...

Bir nevi rejimi kutsama operasyonu...

Önce şu tespite bir bakalım... Padişahlar zamanında devletin yönetimi İslâmî olduğundan hutbeler ister istemez halife adına okunurdu...

Cumhuriyet dönemine geçince lâikleştik, adına hutbe okunacak kimseler kalmadı...

Mustafa Kemal’in sağlığında binlerce hutbe okundu, adının geçtiği bir tanesi var mı?

Hiç yok...

Peki, diğerleri senin yağcılığına çok mu sevdalı?

Üstelik bu âdet nereden çıktı? Yerden mi bitti? Yukarıdan mı indi?

İktidar CHP’de olsaydı feryadı basardık, AKP iktidarında ses seda yok.

Sesimiz soluğumuz çıkmıyor...

İkide bir “Meri olan cumhuriyet rejimi İslâm’ın uygun gördüğü rejimdir” derseniz, bunun anlamı şu olur: Ülke İslâm şeriatı ile idare ediliyor... Var mı öyle bir emare?

Diyanet neyi ispatlamaya çalışıyor?

Hem reklamını yaptığınız “cumhuriyetçilik” kurulduğundan beri cumhura inemeyen bir hüviyete sahip. Kimi zamanlar halka tepeden bakmış, kimi zamanlar da zulmetmiştir...

Ama siz geçmişi görmezlikten gelerek yeni bir sayfa açmak isteseniz de, halkın belleğindeki izler hâlâ silinmediği gibi, devletçiliğin koyduğu katı kurallar hâlâ geçerli...

Ne diyorlar?

Efendim bu cumhuriyet rejimi İslâm’a uygundur.

Allah’tan korkmuyorsanız, kullardan utanın...

Hangi cumhuriyet?!

Okullarında her türlü eğitim hürriyeti olan cumhuriyet mi, yoksa açıklara açılabildikleri kadar serbesti tanıyıp, üstünü başını kapatan edepli insanlara yasaklar koyan cumhuriyet mi?..

Hem bu Diyanet, devlet adamlarına ille de övgü yağdıracaksa, Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu olan Osman Bey ile Orhan Bey hiç mi akıllarına gelmiyor?

Devlet adamları, Mustafa Kemal de dahil hizmetleriyle anılır, yanlışlıkları varsa elbette ki eleştirilirler... Ama yeri tarih kürsüsüdür, cami minberleri değil...

Bir de işin şu önü var.. Duada, M.Kemal’in arkadaşlarından bahsediliyor.

Mustafa Kemal’e arkadaşlık yapıp da sonradan yolları ayrılanlar arasında İslâmiyet’i kaldırıp yerine Hıristiyan olalım diyenlerin olduğunu tarihler yazıyor.

Dolayısıyla sormak lazım, buradaki yanlışlık cehaletten mi, yoksa rehavetten mi kaynaklanıyor?

Efendim Kur’an’da istişare ayetleri var...

Hz. Ebubekir seçimle işbaşına gelmiş gibi gerekçeler...

Hiç alakası var mı? Sahabe, sandıkları ortaya koyup seçim mi yapmıştı? Ya da istişare dediğin bire bir mi, yoksa bugünkü gibi vekalet usulü ile mi oldu?.. Hem o istişare ve seçimler neye göre oldu?.. Lâikçilik ideolojisine göre mi, yoksa ayet ve hadise göre mi?

Ona bakarsanız istişare her yerde var... Rejimlerinin adı cumhuriyet olan hem diktatör yönetimlerde hem de komünist ülkelerde istişare oluyor. Halk oylamasına gelince, 27 Mayıs sonrasında dipçik tehdidi ile yapılan anayasa oylaması da oylamadır...

Gözler birbirlerine benzese de bu göz benim anamın gözü değil...

Papaz da din adamıdır, imam da... Ama birisi Hıristiyan, diğeri ise Müslüman’dır...

Kaldı ki Bekir Coşkun da cumhuriyet diyor, İlhan Selçuk da cumhuriyet diyor... Ergenekoncular da cumhuriyetçi... Onlara da mı İslâm’a uygun fetvasını konduracağız?

Hem orası bu tip tartışmalı konuları kaldıracak yer de değildir...

Mabetler Allah’ın evleri, hiçbir ideoloji orada söz sahibi olamaz. Sisteme şirin görünmek gibi bir niyetiniz varsa, onu bir başka mekana taşıyın, camileri rahat bırakın...

İslâm doğru yolun metodudur, söylenecekse doğruyu söyleyin, değilse susun...

Benimkisi, sergilenen manzaraya bir neşter vurmaktır.

İslâmiyet’e küfredenlere amin dedirten bir hutbe sonrasında kıldığımız Cuma namazlarının sahih olup olmadığı takıldı kafama, yoksa gerçek cumhurî rejimlerle bir derdimiz yok.

Bu soruma sağlıklı bir cevap verecek yetkili arıyorum, hepsi o kadar...

VAKİT