Genelkurmay Başkanı Orgeneral İlker Başbuğ son zamanlarda manşetlerden inmiyor. Önce Hürriyet’e, sonra Haber Türk’e uzun uzun konuştu.
Bir Genelkurmay Başkanı’nın bu kadar konuşması olağan değil.
Ama geçelim.
Başbuğ Paşa’nın sözlerine bakıyorum, sürekli savunma halinde.
Hem Türkiye kamuoyunu ikna etme çabasında, hem kendi iç kamuoyunun gazını almaya çalışıyor.
Ama işi kolay değil.
Zorlanıyor İlker Paşa.
Çünkü, askerle ilgili olarak bir inandırıcılık sorunu ilk kez bu kadar ciddi biçimde uç vermiş durumda.
Asker tabusu artık bizim memlekette de kırılmaya başladığı için öyle.
Asker bu ülkede yıllar yılı konuşulmadı, tartışılmadı, eleştirilmedi.
Ne yapsa ses çıkarılmadı.
Darbeler yaptı, siyasete müdahaleler yaptı, muhtıralar verdi, yetinmedi, sık sık ‘muhtıra gibi’ açıklamalar yaptı.
Kısacası demokrasinin dışına çıktı, hukuku hiç takmayan örnekler sergiledi.
Ama hesap vermedi.
Kendisinden hesap sorulmadı.
Türkiye’de siyaset kurumu askerden gelen neredeyse her şeyi sineye çekti uzun yıllar.
Siyasetçiler askerin koyduğu ‘kırmızı çizgiler’ içinde oynadı ve bu oyunu demokrasi sandı.
Medya da, büyük işdünyası da uzun yıllar ses etmedi, uysal davrandı, daha çok işbirliği yaptı askerle, generallerle...
Ama demokrasilerde oyun böyle oynanmıyor, asker eleştiri üstü kalamıyor.
Demokratik hak ve özgürlükler alanı genişledikçe, sivil toplum ete kemiğe büründükçe, güçlendikçe, hukukun üstünlüğü kapıyı çaldıkça, asker de kendini hem kurumsal hem kafasal açıdan değiştirmek zorunda kalıyor.
Bu gerçek bizim de kapımızı çalmış durumda.
Bir Yunanistan‘da, bir İspanya’da, bir Arjantin’de çoktan yaşanmış olan demokratikleşme süreçlerini, bizim ülkemiz de Soğuk Savaş’ın bitmesinden yirmi yıl sonra da olsa yaşamaya başladı.
Şimdi bizim asker sanki hiç bir şey olmamış gibi, bu ülkede Türk Silahlı Kuvvetleri’nin demokrasi ve hukuka uyum gibi bir meselesi yokmuş gibi davranamaz.
Cin şişeden çıktı!
Geri sokamazsınız.
Aba altından sopa göstermek hiç hoş değil.
‘Eski’yle ‘yeni’ yer değiştirecek, başka çare yok.
Askerin kendi içine dönüp ciddi bir ‘özeleştiri mekanizması’nı bir an önce çalıştırmaya başlaması lazım.
Kendini yenilemesi lazım.
‘Sivil’e hiç güvenmeyen, kendini bu ülkenin ‘tek kurtarıcısı’ gibi gören, bir değil bin yüzlü olan gerçeği tek boyuta indirgeyen ve her şeyi dost-düşman diye algılayan miadı dolmuş milliyetçilik anlayışını daha fazla gecikmeden değiştirmesi lazım.
İlker Başbuğ Paşa;
Ne kadar zor durumda olduğunuzu anlıyorum ya da elimden geldiğince anlamaya gayret ediyorum.
Ama n’olur, aba altından sopa gösteren, tehditkar üslubunuzdan artık vazgeçin.
Çünkü etkili olabildiğinizi sanmıyorum.
Fazla inandırıcı da değil.
Yapmanız gereken, bir an önce değişim çarkını işletmektir.
Kendi içinizdeki ‘çürükleri’ ayıklamaktır.
“Kol kırılır yen içinde kalır!” klasiğinden artık kurtulup, demokrasi ve hukuk çizgisini çiğnemiş olanlardan hesap sorulmasını kolaylaştırmaktır yapmanız gereken...
Sayın Genelkurmay Başkanı;
Artık bağırıp çağırmakla olmuyor bu işler.
Eğer gerçekten inandırıcı olmak istiyorsanız, yinelemek istiyorum, değişmekten başka çareniz yok.

MİLLİYET