Bütün dünyanın dikkati Gazze’de yaşanan ateşkese çevrilmişken, Asya’da sessiz ama son derece önemli gelişmeler yaşanıyor.

Son günlerde Afganistan İslâm Emirliği ile Pakistan arasında giderek tırmanan gerginlik, dün itibariyle karşılıklı saldırıların yaşandığı sıcak bir çatışmaya dönüştü.

Peki, bu çatışmaların arkasında yatan derin stratejik hesaplar neler?

Bu yazımızda, dünyanın gözleri Gazze’ye çevrilmişken, önemli bir jeopolitik kırılma noktası olarak öne çıkan Afganistan-Pakistan hattındaki gelişmeleri ele almak almak istiyorum.

Çünkü Evanjelik Siyonizmin dünya çapındaki hiçbir hamlesi tesadüf değildir; hepsi, tek bir küresel planın birbirine kenetlenen halkalarıdır.

Pakistan Savunma Bakanı Havace Asıf’ın geçtiğimiz haftalarda yaptığı açıklama bölge dengelerini bir kez daha sarstı. Asıf, sert bir dille:

“Açık ve net söylüyorum; Afganistan, Pakistan için düşman bir ülkedir.” dedi.

Bu açıklamanın hemen ardından ABD Başkanı Donald Trump’ın gündeme getirdiği sözler dikkat çekiciydi:

“Çin'in nükleer tesislerine yakın konumda bulunan Afganistan’daki Bagram Askerî Üssü’nü geri almak istiyorum.”

Bu iki çıkış, rastlantısal değil; yeni bir küresel gerilimin taşlarını dizen koordineli hamlelerdi.

ABD’nin Afganistan’a dönüş iştahı, Çin’e karşı şekillenen yeni küresel cepheyle doğrudan bağlantılı...

Afganistan İslâm Emirliği ile Pakistan arasında tırmanan gerginlik, dün itibariyle karşılıklı saldırıların yaşandığı sıcak bir çatışmaya dönüştü.

Yaşananlar ilk bakışta iki komşu ülke arasındaki bir sınır krizi gibi görünse de bu çatışmanın asıl hedefi Washington’un Asya merkezli Çin'e, yani doğu bloğuna yönelik bir kuşatma planıdır.

Çünkü Afganistan sınırlarında yaşanan her kıvılcım artık yalnızca bölgesel bir gerilim değil; Batı ile Doğu arasında giderek belirginleşen yeni savaşın cephelerinden biri hâline geliyor.

Trump, Bagram Üssü’nü yeniden ele geçirme arzusunu gizlemedi. Gerekçesi ise stratejik açıdan netti:

Bu üs, Çin’in nükleer tesislerine en yakın Amerikan askeri noktasıydı.

Bu ifade, Washington’un Afganistan’a olan ilgisinin “terörle mücadele” bahanesiyle sınırlı olmadığını açıkça ortaya koyuyor. Gerçekte ABD, Çin’i [dolayısıyla doğu bloğunu] çevreleme stratejisinin yeni bir halkasını Afganistan üzerinden örmek istiyor.

Nasıl ki Ukrayna’da Rusya’yı, Güney Çin Denizi’nde Çin’i köşeye sıkıştırdıysa; şimdi de Orta -Güney Asya hattında yeni bir cephe kurmanın peşinde. Ve bu cephenin kalbi, hiç şüphesiz Afganistan...

“Bu topraklar Batı-Doğu savaşının üssü olmayacak”

Afganistan İslâm Emirliği ile Pakistan arasında yaşanan son çatışmalar, bu küresel satranç oyununda yalnızca bir piyon hamlesi niteliğinde.

Afganistan İslâm Emirliği, Pakistan üzerinden yürütülen bu Amerikan stratejisini açıkça okudu. Ortaya koyduğu tutum, yalnızca Pakistan’a değil; aynı zamanda Çin’i çevreleme stratejisi kapsamında Afgan topraklarını yeniden militarize etmek isteyen Amerikan aklına karşı doğrudan bir meydan okumadır.

Emirliğin attığı her kurşun, yalnızca Pakistan ordusuna değil; Pakistan’ı bir piyon olarak kullanıp Afganistan’da yeniden üs kurmak isteyen ABD’ye verilmiş caydırıcı bir mesaj...

Afganistan, bir yandan Pakistan’ın provokatif saldırılarına angajman kuralları çerçevesinde karşılık verirken, diğer yandan da Washington’a şu net mesajı gönderiyor:

Son söz olarak;

Evenjalik Siyonizmin Truva atı Washington’un küresel satranç tahtasında attığı her adım, birbirine bağlı cephelerin zincirini oluşturuyor.

Ukrayna, Tayvan, Afganistan ve Suriye...

Her biri, aynı stratejik haritanın farklı kareleri. Bu bağlamda Afganistan ve Suriye, sadece bölgesel bir çatışma alanı değil; yeni küresel kutuplaşmanın ve adına III. Dünya savaşı denilen Doğu-Batı blokları savaşının Asya ve Ortadoğu’daki en sıcak ve en önemli cephe hattı hâline geliyor...

Bir başka yazımızda, ABD’nin Afganistan üzerinden Asya’da Çin’i ve Doğu bloğunu çevreleme stratejisinin, Ortadoğu’daki tamamlayıcı ayağı olarak kurgulanan Suriye cephesini mercek altına alacağız inşaallah.