Taraf Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Ahmet Altan, geçtiğimiz Cuma ve Cumartesi (09-10 Eylül 2011), peşpeşe iki yazı yazdı.

Altan, "Mavi Marmara ve Deniz Feneri" başlıklı ilk yazısında, "O yolculuğu organize eden örgüt neden "sivil bir eylemi", bir "cihada" çevirdi?", "İsrailli askerlerin barbarlığı ortadayken neden sivil insanları gereksiz bir çatışmaya soktu?" diye IHH'yı suçladı. Hükümete de, sanki sivil toplum kuruluşları eylemlerini hükümetlerin onayına sunmalıymış, dünyada işler böyle yürüyormuş gibi "neden bu eyleme izin verdiniz, neden o insanların kurban olmasına göz yumdunuz?" şeklinde bir soru yöneltti.

Altan'ın yazısının sonundaki, "Erdoğan ve Davutoğlu çok sevdiği "Osmanlı mirasçılığı" meselesini fazlasıyla ciddiye alıp, "sultanlığı" da benimseyerek gerçeklerle bağlarını koparmaya başlamış gibiler" ifadesi ise kanaatimce, Mavi Marmara'yla başladığı yazısının asıl muradını açık ediyordu. Hakan Albayrak, ertesi gün (10 Eylül 2011) Yeni Şafak'ta yayınlanan "Yıldıray Oğur ve Ahmet Altan'a" başlıklı yazısıyla kendisine Mavi Marmara hususunda gayet net ve anlamlı bir cevap verdi.

Ancak Altan için asıl problemin, Mavi Marmara Olayı'nın olmadığını, asıl meselenin Mavi Marmara Raporu'nu izleyen günlerde Türkiye'nin açıkladığı İsrail'e uygulanacak yaptırım kararları olduğunu düşünüyorum. Çünkü Altan, Cumartesi günü (10 Eylül 2011) Taraf'ta yayınlanan yazısında "AKP'nin Gazze ambargosu üzerinden başlayan sertleşme sürecini Doğu Akdeniz'de egemenlik siyasetine eklemlediği"ni söylüyor; "hükümeti destekleyen medya cenahında yazılıp çizilenleri de emperyal bir gücün fütuhat hazırlığı" olarak niteliyordu.

Altan'ın Mavi Marmara'yla ilgili olarak, şimdiye dek din, dil, ırk ayrımı yapmadan dünyanın her yerindeki yoksullara, düşkünlere, evsizlere, açlara yardım götürmek dışında tek bir faaliyeti olmamış bir sivil toplum kuruluşu olan IHH'yı "cihadçılar" olarak kodlaması, O'nu "Tamam kendi vatandaşın için özür bekle, tazminat da talep et, ama Gazze ambargosundan bize ne?" diye hükümeti eleştiren ulusalcılardan bile geriye düşürdü.

Çünkü, İslam literatüründe zulm, zalim ve mazlum olarak geçen ve dünya durdukça varolacak, varoldukça da çözülmeyi bekleyecek, bu bekleyişte insanlık bilgisi ve iyiliğini gereksinecek bu konu; liberal literatürde de hak, hukuk ve adalet başlıkları altında aransaydı bulunabilirdi. Bazı değerler üstüne kurulu olduğunu bildiğimiz Taraf'ın Genel Yayın Yönetmeni Altan, pekala bildiğini bulmamayı seçmiş.

Olsun.

Sivil toplum, sivil irade, sivil eylem kavramlarını pekala bilir yani Altan da; hükümetin İsrail'e karşı yaptırım kararları almasını, "Gazze ambargosu üzerinden başlayan sertleşme sürecini Doğu Akdeniz'de egemenlik siyasetine eklemlediği" varsayımına hangi verilerle gerekçe yaptı, bilemedim.

Keza, "hükümeti destekleyen medya cenahında yazılıp çizilenlerin de emperyal bir gücün fütuhat hazırlığı" olarak yorumlamak nasıl mümkün oldu, çözemedim.

Altan elbette iyi bir kalemdir, sözü değerlidir, Türkiye'nin demokratikleşme sürecinde ciddi ve sıkı el emeği bulunan bir yazardır.

Amma velakin, hayata dair referansları farklı olanların öncelikleri de farklı oluyor demek ki...

"Kolları bacakları taşlarla kırılan, evlerinden yağan misket bombalarıyla kendileriyle dünyanın gözü önünde misket oynanan Müslümanlara yardım götürelim, dikkati bu yöne çekelim" demek, "fütuhatçılık" oluyormuş.

Bunu, modern bir sivil toplum kuruluşu olarak, çokuluslu bir katılımı tercih ederek ve silahsız şekilde gerçekleştirmeye çalışmak da "cihatçılık".

Vatandaşını öldürene yaptırım kararı alan devlet de, "Osmanlı mirasçısı".

Hükümeti eleştirmeyi anlarım, eleştirilecek pek çok yönü de var. Da, bunu Mavi Marmara üzerinden yapmak üstüne kurulduğun hak, hukuk, özgürlük değerlerini alaşağı etmek, bizzat kendinin oturduğu sandalyeyi çekmek, kendi ayağına sıkmak anlamına gelir.

İnanan insanların hassasiyetlerini "cihatçılık" ve "fütuhat hazırlığı" olarak değersizleştirmek ve amacından saptırmak da seni eleştirdiğin ve uzak olduğunu sandığın Kemalistlerin elitist bakış açısına anında ışınlar. Fildişi kulenden baktığın toplumu, toplumun hassasiyetlerini, önceliklerini, ortak vicdanını anlamadığın anlamına gelir ki, fenadır.

Ahmet Altan'a koca bir teessüf gönderiyoruz.

YENİ ŞAFAK