Soru: Sevgili Abla, açılım açılım diyorlar. Nedir Allah aşkına? Şunu anlayabileceğimiz bir şekilde izah eder misin? (Abdullah)

Cevap: Sevgili Abdullah, bak şimdi. Bir gün bir haber aldın. Alışveriş merkezinin villa çekilişinde büyük ödül sana çıkmış. Ancak geç haberin olduğu için işlemleri o gün mesai saatine kadar yapman gerekiyor. Yoksa villa birinci yedek talihliye geçecek. Mesai saatinin bitmesine de az bir süre kalmış. Arabana atlıyorsun ve hızla alışveriş merkezine doğru yola koyuluyorsun. Bu arada bir arabayla çarpışıyorsun. İkinizde arabadan iniyorsunuz. ‘Sen vurdun’, ‘yok ben değil sen bana vurdun’ kavgasına tutuşuyorsunuz. İşte burada kavgayı devam ettirmek ile mesai saatini kaçırıp villadan olmak arasında kalıyorsun. Eğer sinirlerine yenilip açılım yapmazsan kavgayı sürdürürsün. Biraz daha yumruklaşırsınız. Mesai biter, fırsat kaçar, 200 liralık hasarı ödememek için 500 bin dolarlık villa yedek kazanana kaptırılır. Açılım yapmak ise ‘tamam kardeşim kim vurduysa vurdu, ben senin arabanı da yaptırırım’ demek, ödülü almaktır.

Hukuk manevrası

Soru: Sevgili Sivilay Abla, hukuk profesörleri 34 PKK’lının Türkiye’ye girişinin hukuk normlarına uygun olmadığını söylüyorlar. Hukuk devleti çiğnenerek barış olur mu? (Tuğçe)

Cevap: Sevgili Tuğçe, 34 kişi Irak’tan Türkiye’ye giriş yaptı, sağlık muayeneleri yapıldı, savcılar ifadelerini aldı, haklarında yakalanmalarına dair bir mahkeme kararı olmadığı için serbest bırakıldılar. Hadi diyelim, prosedür biraz zorlandı, orta yol bulundu, iş tatlıya bağlandı. Kılı kırk yaran hukukçu kişilikler, bu kadarcık bir hukuk manevrasını kaldıramadı. Daha önce aynı adamı tutuklayan, yargılayan ve infaz eden olduğu uzun bir dönem geçirmiştik. 17 bin insan bu vahşi Batı adaletinden nasiplerini alıp asit kuyularını, kör çukurları, otoban kenarlarını boylarken hukuk profesörleri henüz asistan mıydılar?

Öcalan dedi diye

Soru: Sevgili Sivilay Abla, açılım iyi ama, Öcalan dedi diye gelmeleri kanıma dokunuyor. Nasıl bu halden kurtulabilirim? (Hilal)

Cevap: Sevgili kardeşim zaten Öcalan dedi diye dağa çıkmışlardı. Kim çıkardıysa o indirsin. Bundan daha normal ne olabilir.

Havyar ve uçak

Soru: Sevgili Sivilay Abla, 34 PKK’lının memlekete girişi, tüm yurtta, dış temsilciliklerimizde ve KKTC’de törenlerle kutlanmış. Sınıra kırmızı halı serilmiş, Ankara’ya gelişleri için ATA uçağı tahsis edilmiş. Havaalanında Türk kahvesi ikram edildiği için kriz çıkmış, kriz Beluga havyarı ikram edilerek bastırılmış. Çok bunalımdayım, yardım et? (Yılmaz Özdil – Hürriyet)

Cevap: Sevgili Yılmaz, 25 yıldır her şehit cenazesinden sonra komutanların, devlet yetkililerinin “son terörist etkisiz hale getirilinceye kadar” diye başlayan nutukları, sonunda gerçek oluyor. Dağdaki teröristler kendi ayaklarıyla etkisiz hale geliyorlar. Tamam kabul, komutanlar dedi diye değil ama bu durumu komutanlar bile çok fazla kafaya takmıyor, sen niye bunalıma giriyorsun?

Havyar yedirmişler, diyorsun. Tamah ettiğin şeye bak. Gelen PKK’lıların bütün hayatlarında yediklerini, içtiklerini toplayıp kalori vitamin hesabına vursan; senin bir ayda bünyene giren kaliteli öğünlerin kalori ve vitaminlerine erişemez.

Ayaklarından ciplere bağlayıp Ankara’ya kadar sürüklemek varken uçağa binmelerine de bozulmuşsun. Zaten son zamanlarda uçak biletlerinin ucuzlamasıyla havaalanlarının havasının bozulmasından da şikâyetçiydin. Şimdi bir de bunlar çıktı, uçak olayı iyice ayağa düştü diye dert etme, Business Class var.

TARAF