Mustafa Siel / Haksöz Haber

Tezatlar, Tezatlar, Tezatlar

Bir yanda karakış, bir yanda bahar. Bir yanda acımasız katliamlarla gerçekleştirilen kitlesel ölümler, bir yanda gürül gürül akıp giden yaşam. Bir yanda Suriye’de devam eden kıyamet ve cehennem, bir yanda Türkiye’de cennette imiş gibi yaşayan insanlar. Bir yanda belleri bükülmüş, yüzleri buruşmuş ihtiyarlar, bir yanda açılan taze bir gül goncası gibi bebekler.

Tezatlar, tezatlar, tezatlar. Bizi sarsan, dünyaya dalıp gitmemize fırsat vermeyen tezatlar. Olmasa idi eğer tezatlar, belki icadı gerekirdi, dünya hayatını baki sanıp aldanmamamız açısından. Çünkü unuttuğumuz ve unutmak istediğimiz acı gerçekleri hatırlatır, akıbetimiz hususunda uyarır bizi tezatlar.

Ne Kadar Arzulasak ta, Olmuyor Dünya Cennet

Milletçe işlerimiz tıkırında, keyilerimiz gıcırında. Bir elimiz balda, bir elimiz yağda. Yediğimiz önümüzde, yemediğimiz arkamızda. Adeta yaşıyoruz bir dünya cennetinde. Ve gözümüz haberlere ilişiyor zaman zaman. Suriye, Filistin, Arakan, Orta Afrika Cumhuriyeti, Çeçenistan, Doğu Türkistan vs. vs. vs.

Katliamlar, işkenceler, tecavüzler, açlıktan iskelete dönenler, ölenler ve öldürülenler. Boğazımıza tıkanıyor o an yediklerimiz, allak bullak oluyor benliklerimiz, bir hüznü bürünüyor yüzlerimiz.

İsteriz ki hep iyi şeyler olsun, hep iyilik olsun, güzellik hakim olsun dört bir yana. Ama olmuyor işte. Bazen bize isabet eder musibetler, bazen yakınımıza, bazen uzaklara.

Musibetler bize yakınlığı nispetinde, ağzımızın tadını acılaştırır, neşemizi kedere dönüştürür, bir kez daha hatırlatır en yalın gerçeği bize. Bu dünya fani güzellikler ve hoşumuza giden şeylerin yanında, fani çirkinlikler ve acılarla dolu imtihan dünyası, sadece güzelliklerin ve arzuladığımız her şeyin olacağı daimi cennet değil.

Yazının Devamı >>>