Türkiye çok sorunlu bir ülke.

Andıç hazırlayan, iktidar partisine tuzak kuran daireleri olan bir ordumuz var, kadına dayağı cezalandıran bir uluslararası mahkemeye itiraz edeceğini söyleyen aileden sorumlu kadın bakanlarımız var, işsizlik, fakirlik var, son derece niteliksiz bir eğitim sistemimiz var, var oğlu var.

Ve bir de çağın çok gerilerinde kalan, kaldığının farkında bile olmayan ve içinde bulunduğu ideolojik çerçeveyi çağdaşlık zanneden, hukuktan çok devlete ve ne anlama geldiği belli olmayan bir ‘kurucu ideolojiye’ bağlılık andı etmiş bir yargımız var.

Bir yargı ki, Bolu Expres gazetesinde şehit edilen her asker için iki kürt vatandaşımızı, tek tek isim vererek, öldürme çağrısını ifade özgürlüğü görüyor ama Hrant Dink’i, üç bilirkişi raporuna rağmen, mahkum edebiliyor, ileride daha iyi aydınlanacak bu ilginç kararı veren dairenin başkanını terfi ettiriyor, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı yüksek büyüme oranlarını yani zenginleşmeyi laikliğe aykırı girişim olarak görüyor vs.

Ve ‘you tube’e ulaşımı anlaşılmaz nedenlerden yasaklıyor.

Başbakan dahil herkes ‘you tube’e çin siteleri üzerinden girerken saçma sapan yasağı sürdürüyor, çağdaşlık ve bilmem ne adına teknolojiyle kavga ediyor.

Bu ‘you tube’e ulaşım yasağı gerçekten çok sırıtıyor.

Geçtiğimiz hafta Fransa Anayasa Mahkemesi çok önemli bir kararın altına imza attı.

Bileceğiniz gibi, gençlerin çok daha iyi bildiği gibi internet üzerinden klasik fikri mülkiyet hakları fena halde darbe alabiliyor.

Adam ya da kadın bir sanat eseri üretiyor, mesela bir şarkı yapıyor ve bu yaratıcılığı üzerinden para kazanmak isterken internet ortamında eseri beş kuruş ödenmeden herkesin bilgisayarına iniyor, dinleniyor ve eserin sahibi anasının ak sütü gibi hakkettiği telif haklarını alamıyor.

Bu mesele şarkılar için, filmler için, hatta kitaplar vs. için geçerli.

Sanatçının yaratıcılığının desteklenmesi, devlet tarafından fikri mülkiyet haklarının korunması esas.

Fransız Parlamentosu da geçen ay bu doğrultuda fikri mülkiyet haklarını çiğneyen ‘bedavacılar’ için büyük yasaklar ve cezalar içeren bir yasa çıkarıyor.

Birileri de bu yasa aleyhine Anayasa Mahkemesi’ne gidiyor.

ANCAK, internet dünyasında oyunun kuralları büyük ölçüde değişiyor.

Bir yanda fikri mülkiyet hakkının önemi ama öte yanda da teknolojinin belirlediği bir ortamda insanların bazı sitelere özgürce, devletin yaptırımlarından korkmadan ulaşma hakkı var.

Bu durum çok yeni bir durum, bundan çok değil on beş sene önce böyle bir tartışma hepimize deli saçması gelebilir idi.

Ve Fransız Anayasa Mahkemesi verdiği, bence tarihsel bir kararla, internet ortamının özgürlük gereğini fikri mülkiyet hakkının kutsallığının önüne çekiyor ve yasanın (Hadopi) getirdiği sınırlamaları, cezaları Anayasa’ya, hukuka, teknolojiye aykırı görüyor.

Kararda ‘internet ortamı özgürlük ortamıdır, hiçbir gerekçeyle bu özgürlük sınırlandırılamaz’ diyor.

Ve biz ‘you tube’ e ulaşımı yasaklıyoruz.

Başka bir dizi yasaklamayı da ‘aptalca’ görmediğimiz gibi, bunu da görmüyoruz.

İnsanın aklına şu soru takılmıyor değil doğrusu: Fransa’da bu kararı veren kişiler hukukçu, hakimse, bizde ‘you tube’ü yasaklayanlar neci?

Her ikisinin de aynı meslekten olma ihtimali bana zayıf görünüyor.

Fransa bilgi ekonomisinin hukukunu yaratıyor, biz ise ‘you tube’ü yasaklamada İran’la yarışıyoruz.

STAR