Karda muştusunu arar gibi

Salına salına dünyadaki yerini arıyor

Yerleşkesini seçmede öyle aceleci değil

Eğreti gönlüne yer edecek mekânı savuran

Rüzgârına eş değerde arıyor

Ya sonra demeden besmele çekerek

Ya “hay” diyor

Teslimiyetin en büyük tecellisi gelip duruyor başucunda

Varını yoğunu ortaya koyduktan sonra

Vaat edilen teslimiyeti boynuna asıyor

Kefaretini siyaha bürümeden

Gölgesinde yitmeden öylece dimdik duruyor

Karda muştusunu bekliyor

Savrulunca boynuna attığı iplikleri saymıyor

Varıp yolun yolcusu olduğu mekânın hesabını veriyor

Mademki geldin, mademki seçtin ve mademki bildin

Öyleyse buyur görevini en iyi şekilde ifa et

Darağacı gözünü korkutmasın

Oda topraktan senin benim hepimizin sonu gibi

Gel sözünün eri ol

Attığın adımlarının kefaretini öde

Sarındığın bu topraklarda yalnız değilsin

Göğ kefaretini öderken

Yüklü yüklü bebelerini kar tanesiyle verirken

Öyle çoksun ki

Ve bu çokluk içinde ey yalnız olan

Tut avuçlarından sımsıkı sarın

En dostun elini