Geçen hafta gündem THY idi. Bu hafta da yine THY, gündemde kalacak gibi.

Geçen hafta THY’yi gündeme getiren konu tam bir aptallıktı.

Bu haftaki ise, iki aptallık.

Hafta başındaki konuya da hiç girmediğimizden, kısa bir değinmede bulunalım.

Neydi o eleştiri?

THY’nin, bazı seferlerde, yolcularına verdiği ücretsiz içki uygulamasını kaldırması.

Bu tür ücretsiz sunumlara, “hediye” deniyor...

THY lügatındaki adı ise “ikram.”

Kelimenin dini literatürdeki olumlu anlamı sebebi ile, ben “ikram” da demeyeceğim, “hediye” de demeyeceğim..

Çünkü “içki”den “ikram” da olmaz, “hediye” de olmaz..

İnsana zarar veren şeyin ikramı/hediyesi mi olur?

Bu; işin bir yanı..

Bir de  “Bana bila ücret içki vermeye mecbursun” zorlaması var..

Bila ücret verilecek şey, müşterinin değil, işyerinin takdirinde değil midir?

Satışı yapan/hizmeti sunan firma, isterse verir.. İstemezse vermez.

Ne utanmazlıktır ki bu, “İlla da bana ücretsiz içki vereceksiniz. Buna mecbursunuz” dayatmasında bulunuyorlar..

Çok meraklı iseniz, alternatif uçak şirketlerine gidin..

Havayolu seyahatinde, tekel yok ki..

Rakip firmalara gidin..

Onlarla yapın yolculuğunuzu.

Hem rekabet halindeki diğer şirketler arasından, her konuda açık ara üstün hizmet sunan THY’yi tercih edeceksiniz.. Hem de tercih ettiğiniz, hizmette üstün olduğunu kabul ettiğiniz THY’ye iş buyuracaksınız..

Hangi gerizekalılığın ürünü bu?

Türkiye özgür bir ülke..

Kimse size, “THY ile uçacaksınız” demiyor..

Biletinizi alırken, gidip rakip firmadan alırsanız. İçe içe gidebilirsiniz, varacağınız yere.
İsterseniz, pilotları da çağırırsınız içki masasına..

Mezeleri de hosteslere yerleştirtirsiniz.

Sonra bilette yazılı havaalanına mı inersiniz, yoksa ebedi istirahatgahınıza mı, orasını Allah bilir..

Uçakta “bila bedel” verilen içecekler arasında alkollü içkinin de bulunması gerektiğine dair dayatmadaki haksızlık ne kadar komik ise..

Hafta sonu ortaya atılan ve bu hafta tartışılacak olan, “uçakta dua” iddiası da, aynı derecede haksız ve komik bir eleştiri..

Neymiş, yeni eleştiri konusu?

Efendim, uçakta seyahat ederken önünüzdeki şahsi ekranda, arzu ederseniz, bir dua metni, sesli olarak dillendiriliyormuş.

Arzu edenler dinler. Hatta duayı tekrar eder.

Arzu etmeyenler de dinlemez.

Bu kadar basit bir konu..

Ama kıyameti kopartacaklar ya..

Kendilerine ücretsiz verilenlerin listesini bile, onlar belirleyecekler, “İlla bize şunları ücretsiz olarak vermelisiniz” diye anlamsız itirazda bulunacaklar ya..

Onun devamı olarak, şimdi de isteğe bağlı “dua okuma”ya, “istemezük” isyanını başlatıyorlar.

Oysa “istemezük” itirazları zaten saklı..

İstemiyorlarsa, onlara zorla dua okutan da yok, dinleten de yok..

Bu imkan, sadece isteyenler için..

Kılçık atacaklar ya..

Muhalefet ettiklerini gösterecekler ya..

Gerçekte, “Bireysel özgürlükleri”ne hiçbir müdahale içermeyen bu uygulamaya da, karşı çıkıyorlar.

Haftabaşında, “İlla içki isteriz” diye dayatıyorlardı.

Hafta sonunda ise, “İlla dua istemeyiz” noktasına geldiler....

Oysa bu iki talep de, birbiri ile çelişiyor.

İçki istemek, aslında içmeyenlere bir dayatmada bulunmak. Öyle ki, içmeyenlerin de, içenlerin sarhoşluklarından zarar görme ihtimalleri söz konusu.

Buna rağmen dayatıyorlar, “Biz içeceğiz. Siz de bize bedava içki vereceksiniz. Diğer yolcular da, bizim sarhoşluğumuza katlanacaklar!”

Hafta sonundaki taleplerinde ise, “Biz dua etmiyoruz. Siz de dua etmeyeceksiniz. Dua etmek isteyenlere, herhangi bir kolaylık sağlamayacaksınız” diyorlar,

İçki demek, para demek..

Bedelini kendileri ödemedikleri halde, “Bize vereceksiniz” diyorlar..

“Dua”ise bedava! Buna rağmen “Dua istemeyiz.. İsteyenlere de böyle bir hizmet verilmesini engelleyeceğiz” diyorlar..

Ne denir, böylesi ahlaksızlara..

“Bak git oğlum..”dan başka!

YENİ AKİT