BM Güvenlik Konseyi, Libya'ya 26 Şubat günü oybirliğiyle bir müeyyide kararı aldı.

Konsey'in 6491. oturumunda alınan 1970 sayılı bu kararın esas metni 7, ekleri ise 3 sayfa. Oldukça ayrıntılı ve teknik anlatımlı bu kararın 3. paragrafında Libya'daki insan hakları ve milletlerarası insani hukukun ciddi şekilde ihlallerinin Arap Ligi, Afrika Birliği ve İslam Konferansı Teşkilatı Genel Sekreterliği'nce kınanmış olduklarının memnuniyetle karşılandığı da belirtiliyor.

Önümde duran 1970 sayılı bu karar esasta Libya halkına karşı herhangi bir müeyyide ihtiva etmiyor; Libya'ya silah ambargosu koyuyor, Kaddafi, yakınları ve ona bağlı olanları hedef alıyor, bunlara karşı seyahat yasağı koyuyor, mali varlıklarını donduruyor ve 15 Şubat'tan itibaren Kaddafi ve destekçilerinin işledikleri 'insanlık suçları'nı Milletlerarası Ceza Mahkemesi'nin soruşturmasının önünü açıyor.

Hal böyle iken bizde bazıları 1970 sayılı karara Libya halkını hedef aldığından hareketle karşı çıkmış bulunuyorlar ve kararı benimsemiyorlar. Bu şüphesiz yanlış ve üzülünecek bir tavır. Oysa, böyle hareket edenler zahmet edip kararı okusaydılar, ya da vakitleri yoksa güvendiklerine okutturarak doğru bilgilenseydiler başka şekilde hareket ederler, kararı memnuniyetle karşılardılar.

Bu bakımdan, durumu düzeltmek adına kararın bazı ayrıntılarını burada vermek galiba bize düşüyor. Bu çerçevede birinci ekte zikredilen seyahat yasağı konulan şahıslar şöyle:

Dr. Abdülkadir Muhammed el Bagdadi (Devrim Komiteleri Temas Bürosu Başkanı),

Abdülkadir Yusuf Dibri (Muammer Kaddafi'nin şahsi güvenliğinden sorumlu yetkili), Ebu Zeyd Ömer Dorda (dış istihbarat servisi başkanı), Tümgeneral Ebu Bekir Yunus Cabir (savunma bakanı), Muhammed Matuk (rejimin önde gelenlerinden. Belediye hizmetleri bakanı. Geçmişinde muhalifleri bastırma ve şiddete karışmış), Seyyid Muhammed el Dam Kaddaf (Muammer Kaddafi'nin yeğeni. 1980'lerde muhaliflerinin suikast eylemlerine karıştığı ve Avrupa'daki birkaç suikasttan sorumlu olduğu iddia ediliyor. Ayrıca, silah tedarikinde de yer aldığı sanılıyor.) Ayşe Kaddafi (Kaddafi'nin kızı), Hannibal Muammer Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu), Hamis Muammer Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu. Gösterilerin bastırılmalarında görev yapan askeri birliklerin komutanı), Muammer Muhammed Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu), Muammer Muhammed Ebu Minyar Kaddafi (Libya Devrim lideri. Silahlı kuvvetler başkomutanı), Mutassım Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu. Milli güvenlik danışmanı), Saadi Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu. Özel kuvvetler komutanı. Gösterilerin bastırılmasında görev yapan askeri birliklerin komutanı), Seyfül-Arap Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu), Seyfül-İslam Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu. Kaddafi Vakfı başkanı), Albay Abdullah El Sunissi (Askeri istihbarat başkanı. Geçmişte Ebu Selim Hapishanesi'nde vuku bulan katliama karıştığından şüpheleniliyor. Muammer Kaddafi'nin kayınbiraderi). Toplam 16 şahıs.

İkinci ekte belirtilen mali varlıkları dondurulan şahıslar da şöyle: Ayşe Muammer Kaddafi (Kaddafi'nin kızı), Hannibal Muammer Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu), Hamis Muammer Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu), Muhammed Muammer Ebu Minyar Kaddafi (Libya Devrim lideri. Silahlı kuvvetler başkomutanı), Mutassım Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu. Milli güvenlik danışmanı), Seyfül-İslam Kaddafi (Kaddafi'nin oğlu. Kaddafi Vakfı başkanı). Toplam 6 şahıs.

Bu isimlerden de kolaylıkla anlaşılacağı gibi kararın hedefi Muammer Kaddafi, yakınları ve bağlıları. Karar sadece bu isimlere seyahat ve mal varlıklarını dondurma kararı ihtiva ediyor. Libya'nın genel işleyişle ilgili herhangi bir mali ya da başka müeyyide kararda yer almıyor. Mesela bakanlıkların, Merkez Bankası ve benzeri kurumların mali ödeme ve akreditif, kredi gibi faaliyetlerine karşı herhangi bir kısıtlama ya da tedbir bulunmuyor.

Kısacası, 1970 sayılı karar bizde sunulduğu gibi Libya halkına karşı alınmış bir müeyyide kararı değil; tam tersine Libya halkının bugünlere gelmesine yol açan Kaddafi ve çevresini hedef alan ve alınması mutlaka gereken bir karar.

Bu karara karşı çıkanlar, eleştirenler ise bize göre bunu iki sebeple yapıyorlar: Ya BM'den çıkan her müeyyide kararına karşı duydukları yerleşmiş antipatileri yüzünden (ki bunlar İran için çıkan kararlara da 'halkı hedef alıyor' diyorlar; oysa çıkan 4 karar sadece İran'ın nükleer programıyla alakalı şahıs ve kurumları hedef alıyor); ya da kararın mahiyetini bilmediklerinden, ezbere konuştuklarından dolayı.

Hangisi acaba?..

ZAMAN