Kur’an’da Kavim Kavramı
Kur’an’da kavim kelimesinin belli bir soyu ifade ettiği doğru değildir. Zaten peygamberler “Ey kavmim!” diye söze başladıklarında kavimlerine bir gerçeği hatırlatmakta, onları yanlış yoldan çevirmeye çalışmakta veya bâtıl tutumlarını eleştirmektedir.
Murat Kayacan / Haksöz Haber
Kavim topluluk anlamındadır ve şu iki beyitteki anlam da bu doğrultudadır (İbn Faris,1979, V: 43):
إِذَا أَقْبَلَ الدِّيْكُ يَدْعُو بَعْضَ أُسْرَتِهِ ... عِنْدَ الصَّبَاحِ وَهُوَ قَوْمٌ مَعَازِيلُ
Horoz sabahleyin korumasız bir topluluk (kavm) halindeki ailesinin bir kısmına seslenmeye başladığında...
Kur’an kavim kelimesini; kadınlar hariç erkekleri (Hucurat, 49: 11), ırk içeriği olmaksızın, mümin (Tevbe, 9: 14) ya da inkârcı toplulukları (Araf, 7: 93, Neml, 27: 43) ve ahlaki açıdan sapkın bir insan grubunu (Hud, 11: 78) anlatırken de kullanmaktadır. Yani insanlar ikamet ettikleri, geçim sağladıkları iyi ya da kötü bir amaç için bir yerde toplandıkları zaman bulundukları yerde bir kavim oluştururlar.
Yukarıdaki beyitlerde ve numaraları verilen ayetlerde anlatılan kavim ile Fransız ihtilali (1789) sonrası kavim kelimesinin kazandığı anlam aynı değildir. İkincisi yapay bir kurgudan ibarettir. Fransa’da kendilerini Fransız olarak tanımlayanlar, ülke yönetiminde etkili olduğu için ülkeye Fransa, Hollanda’da (the Netherlands) da kendilerini Hollandalı olarak tanımlayanlar etkili olduğu için ülkeye Hollanda denilmiştir, yoksa o iki ülkede sadece Fransızlar ve Hollandalılar yaşamamaktadır. Bunun örneğini çoğaltmak mümkün ancak gereksizdir. Yani o ülkelerde de hangi topluluk (aşiret ya da kabile) diğerlerine üstün geldiyse, kendisini üst kimlik olarak ön plana çıkarmaktadır.