Post-modern darbe 28 Şubat yargılanıyor. O günün dokunulmazları bugün adalete hesap veriyor. Fakat adalet sistemimiz geçmişteki hukuksuzlukların hesabını sorarken perde önündeki aktörlere uzanıyor. Perde gerisinde asıl işi organize eden ve askerleri kullanan gerçek aktörlere bir türlü ulaşmıyor nedense. Bir arkadaşım diyor ki: ”28 Şubat’ın 5 sacayağı var. İki ana sütun üzerine kurgulanmış. Ana sütunlar Medya ve İş Dünyası. Diğer 3 yan destekleyici sütun ise TSK, Yargı ve YÖK. “TSK’yı sadece Türk Milletinin kutsalı diye kullandılar” tespiti yanlış değil. 12 Eylül darbesinin üzerinden 19 yıl geçtikten sonra Türkiye’yi ve Türk halkını kendi istedikleri çizgiye getirmek için harekete geçen aktörler, Erbakan hükümetini ve uygulamalarını mazeret göstererek 28 Şubat darbesini yaptırdılar. İstanbul sermayesinin önde gelen aktörleri ve bazı medya patronları, bu darbenin altyapısını hazırladılar. O günün orgenerallerini tahrik ettiler. Yalan-yanlış-düzmece haber ve görüntülerle kamuoyunu etkilediler. Askerleri irtica tehlikesine inandırdılar. 28 Şubat’tan başlayarak 2002 yılına kadar sermayelerini kat kat artırdılar. Sermaye el değiştirdi; rahmetli Özal’ın gayreti ile ortaya çıkan KOBİ’leri ve Anadolu Kaplanlarını “Yeşil Sermaye“ adı altında askerlere yem ettiler. İstanbul’un şişman kedilerine rakip olması muhtemel ne kadar orta ve ortanın üzerinde şirket varsa hepsinin kapısına kilit vurdurdular. Merkez medyaya rakip olması muhtemel ne kadar gazete ve televizyon varsa askerlerin eliyle onlara eziyet ettiler, çoğunu batırdılar...

O yıllarda devlet bankalarından kimlere hangi şartlarda hangi krediler verildi? Özelleştirme ihalelerinden kim hangi kurumu aldı? Hangi kârlı devlet işletmeleri kimlere peşkeş çekildi? 28 Şubat’ın kudretli kumandanları emekli olunca hangi iş adamlarının şirketlerinde çalıştı? Merkez medyanın bir kısım yöneticileri ve bazı yazarları mevcut servetlerini nereden elde ettiler? 28 Şubat’ın yol taşlarını döşeyen yalan-yanlış haberleri neden yaptılar? Amacım suçu, günahı olmayan insanları zan altında bırakmak değil. Ama 28 Şubat sürecini sorguluyorum diye sadece askerlerle uğraşırsanız haksızlık etmiş olursunuz. O süreci gerçekten sorgulamak ve hukuksuzlukların, haksızlıkların hesabını sormak istiyorsanız 28 Şubat’ın görünmeyen yüzünde yer alan özellikle iş dünyasını ve medyayı da bu sorgulamaya dahil etmek zorundasınız. Tahrik edilmiş ve dolmuşa bindirilmiş 3-5 askeri sorgulayarak adaleti tecelli ettirmiş olmazsınız. Önce işin gerçek aktörü olan iş dünyasını ve medyayı sorgulamalısınız. 28 Şubat süreci ile ilgili kimse medyaya dokunamasın diye 2-3 yıldır merkez medyanın yanar-çizer takımı müthiş bir çaba sarf etti. Özellikle Amerika’da ve Avrupa’da büyük gayretler göstererek, ”Türkiye’de medya baskı altına alınıyor, susturuluyor. Muhalif gazeteciler suçsuz yere hapse atılıyor” algısını oluşturmayı başardılar. Ama iş dünyası ve medya hesap vermeden sadece askere hesap sormak işi baştan savmaktır.

TÜRKİYE