Kudüs’te 22 Temmuz 1946’da King David otelinde bir bomba patladı. Otel, İngiliz Manda Yönetimi ile Filistin Hükümeti’nin genel merkezi ve İngiliz Silahlı Kuvvetleri’nin karargâhıydı.

İngiltere Başbakanı Clement Attlee, “Kudüs’te caniler vahşice bir suç işledi. Filistin’de geçmiş aylarda pek çok korkunç olay yaşandı, ama bugüne kadar yaşananların en kötüsü bu. Bu çıldırmış terörizm eylemi sonucunda 93 masum insan öldü veya yıkıntıların altında kayıp” dedi.

Filistin Hükümeti Birinci Sekreteri Sir John Shaw, “İngiliz, Arap, Yahudi, Yunan, Ermeni; üst düzey subaylar, polisler, emir erim, şoförüm, ulaklar, bekçiler, kadın ve erkek, genç ve ihtiyar –hepsi dostumdu” diyerek üzüntüsünü belirtti.

Yıkıntılar temizlendiğinde 91 kişi ölmüş ve 46 kişi yaralanmıştı.

Eylemi İngiliz Yönetimi’ne karşı mücadele eden ve bağımsız bir Yahudi devleti kurulmasını hedefleyen İrgun adlı Siyonist örgüt üstlendi. Örgütün lideri Menahem Begin’di.

Begin 1944’te İngiliz Yönetimi’ne karşı silahlı mücadele çağrısında bulunmuş ve İrgun 1948’e kadar sürecek olan saldırılarına başlamıştı. Bunların arasında, örneğin, bazı İrgun üyelerinin İngilizler tarafından asılması sonrasında Akra Cezaevi’ne yapılan saldırı, iki İngiliz askerinin kaçırılarak asılması gibi eylemler de vardı.

İngilizler, Begin’in “ölü veya canlı” yakalanmasına yardımcı olana 10.000 sterlin ödül verileceğini açıklamıştı. “Teröristbaşı”, “bölücübaşı” gibi ifadelerin İngilizcesi yok herhalde, ama olsaydı, İngilizlerin Begin için bu ifadeleri kullanacağı kesindi.

King David eyleminden üç hafta önce, İngiliz askerlerinin Agatha Operasyonu’nda başlıca Siyonist örgüt olan Yahudi Ajansı’nın merkezi basılmış, arama yapılmış, örgütün faaliyetleri ve şiddet kullanan gruplarla ilişkileri hakkında çok miktarda belge ve bilgiye el konulmuştu. Tutuklananlar arasında Moşe Şaret de vardı.

Terörizm konulu kitapların hemen hemen tümünde otel eylemine geniş yer verilir, birçoğunda ayrı bir bölümün konusudur.

Terörizmin İçinde adlı 1999 tarihli kitabında Bruce Hoffman “Hâlâ bugün, King David olayı yirminci yüzyılda dünyanın en ölümcül terörist eylemi olma özelliğini korumaktadır” der.

Terörizme Karşı Saldırı: Genel Bir Stratejinin Unsurları adlı kitapta yayımlanan, 2004 tarihli “Çağdaş Terörizmin Dört Dalgası” makalesinde D.C. Rapoport aynı yargıyı paylaşır, “Yirminci yüzyılın en ölümcül terörist saldırılarından biri” der.

Bilmem söylememe gerek var mı. Geçtiğimiz yüzyılın en ölümcül terörist eylemini örgütleyen Menahem Begin 1977 yılında başbakan oldu. Bu görevini altı yıl sürdürdü.

King David bombalaması, Agatha Operasyonu’na karşılık yapılmıştı. Operasyonda tutuklanan Moşe Şaret, 1949’da İsrail’in ilk dışişleri bakanı oldu; 1953’te başbakan oldu.

Dört sene önce, 2006 temmuzunda Menahem Begin Merkezi bombanın 60. yıldönümünü kutladı. Coşkulu kutlamalara 1996-99 yıllarında başbakanlık yapmış olup 2009’da tekrar başbakan seçilecek olan Benjamin Netanyahu ve eski İrgun üyeleri de katıldı.

Gelelim günümüze.

Gazetelerden öğrendiğime göre, Başbakan Erdoğan, Hamas ile PKK arasında paralellik kuranlara tepki gösterirken, “Hamas’ı terör örgütü olarak kabul etmiyorum. Hamas, kendi topraklarını koruma mücadelesi veren direnişçilerdir” demiş.

Helal olsun. Tamamen katılıyorum. Tam da öyledir.

Sonra da demiş  ki, “İsrail’in bu saldırısını ve takınılan tavrı  aynı şekilde PKK’nın askerimize olan saldırısıyla Hamas’ın saldırısını buna benzetenler var. Hamas’la terör örgütü  PKK’nın benzer hiçbir yanı yoktur. PKK terör örgütünün  üzerinden Türkiye Cumhuriyeti pasaportu çıkar. Bunlar bu ülkenin vatandaşı olarak bulunurlar. Dışarıdan bir saldırı değildir. Hamas kendi topraklarını koruma mücadelesini veren direnişçilerdir.”

Haddim değil ama, Başbakan’ı ikaz etme gereği duydum.

Kimin terörist, kimin direnişçi olduğunun pasaportlarla pek alakası yoktur. Teröristle direnişçi bir günden bir güne değişebilir.

Bugün terörist olan, yarın başbakan olabilir.

Birinin gözünde terörist olan, birinin gözünde kahramandır.

[email protected]

TARAF