HAKSÖZ-HABER

****

İlk kez IŞİD saflarına gönüllü olarak katılan çocuklardan biriyle konuşuyoruz Türkiye sınırları içinde, Hatay'da.

Kentin kenar mahallelerinden birinde, annesiyle ara ara misafir olduğu evde görüştüğümüz, adının Ebu Hattab olarak yazılmasını isteyen 13 yaşındaki Suriyeli bu çocuk IŞİD'in saflarına dahil olmak isteyenlerden biri.

"İnşallah birkaç gün veya bir hafta içinde İslam Devleti'ne, Rakka'ya gideceğim" diyor. IŞİD ile birlikte, "Allah'ın düşmanlarına karşı" savaşmak istediğini söylüyor.

Halihazırda başka bir direniş grubunun eğitimlerine katılmış. Fakat IŞİD'e katıldığında yeniden eğitim alacağını söylüyor. 

Direnişin dünyaya yayılmasını ve İslam'ın dünyayı yönetmesini diliyor.

Ebu Hattab, Lazkiye'de deniz kenarında bulunan Cebla kasabasından gelmiş ailesiyle. Biz eve girdiğimizde kucağında onu dış dünyaya bağlayan diz üstü bilgisayarı ile karşılıyor bizi.

Sorularımıza kısa ama net ve tereddüt etmeden yanıt veriyor. Konuşurken bazen oturduğu koltuğun kolçaklarını tutuyor sıkı sıkı.

Yüzündeki maskenin arasından görünen gözlerindeki ifade, 13 yaşındaki bir çocukta nadiren rastlanabilecek kadar katılaşıyor bazen.

IŞİD'e neden katılmak istediğini sorduğumuzda ise "Çünkü şeriatı uyguluyorlar. Çünkü kafirleri ve mürtedleri [Müslümanlıktan çıkanlar] öldürüyorlar. Allah'ın düşmanlarını öldürüyorlar." diyor.

'Allah yolunda ölmeye hazırım'

Savaşmaya hazır olduğu kadar ölmeye de hazır olduğunu söylüyor: "İnşallah Allah'ın yolunda ölmeye hazırım. Ruhum Allah'ın. Hazırım."

Çocukluğuyla ilgili sorduğumuz her soruyu geçiştiriyor. Yaşıtlarının bambaşka şeyler yaptığını hatırlattığımızda, "Allah bize öbür dünya için çalışmayı ve savaşmayı emrediyor, bu dünya için değil. Bu dünya fani, cennete ulaşmak için öbür dünya için savaşmalıyız" diye yanıtlıyor.

Suriye'deki katliamdan önceki en güzel hatırasını sorduğumda bile bir çocuk gibi yanıtlamıyor soruyu ama belki de en güzel anılarından birinin ipucunu veriyor: "Savaştan önce, denize girer, parka giderdik."

Bulduğu yolda kendini yalnız hissettiğini söylemek ise çok zor. Annesi, oğlu 18 yaşından küçük olduğu için sorumluluk duyduğunu söylese de onun IŞİD'e katılmasına verdiği desteği gizlemiyor.

Sohbetimizin başında, "IŞİD'in yanında veya karşısında olmadığını" söylüyor ancak oğlunun bir direnişçi olmasını istiyor ve "derinde İslam Devleti'ni sevdiğimiz gerçeğini gizleyemem" diyor.

Aslında pek gizliyor da sayılmaz. Çünkü Facebook sayfasının profil fotoğrafı olarak IŞİD ile birlikte savaşırken "şehit olan" birinin fotoğrafını kullanıyor.

'Onu direnişçi olması için eğitime gönderdim'

Adını Fatima olarak yazmamızı istiyor. Aslında Arapça öğretmeni, 53 yaşında. Bundan sekiz ay önce okul dönemi bittikten sonra oğlunu, adının "Şam İslam" olduğunu söylediği bir direnişçi grubun yanına askeri eğitim ve şeriat kursları alması için göndermiş.

"Biz cihat dediğimiz zaman, savaşmaktan bahsediyoruz. Onu eğitime direnişçi olması için gönderdim ve onu destekledim." diyor.

'Ölürse çok mutlu olurum'

Oğlunun Rakka'ya gidip IŞİD'e katılmak istemesiyle ilgili ne düşündüğünü sorduğumuzda, "Onu durduramam. Savaş yüzünden çocuklar hızlı büyüdü. Çocuğumu artık 13 yaşındaymış gibi değil, 20 yaşında gibi görüyorum. Askeri eğitim aldı, asker gibi savaşabiliyor. Seçme hakkı var." diyor.

"Peki orada savaşırken ölürse?" diye soruyoruz. Yanıtı kısa oluyor "Çok mutlu olurum" diyor.

Diğer iki oğlunun Suriye'de sivil aktivistler olarak çalışmalarından "utandığını" anlatıyor bize ve "Onlar da silah almalı ellerine." diye ekliyor. 

IŞİD'in Suriye halkı için savaştığını düşünüyor. "Bir yanda rejim bir yanda Şiiler. direnişten başka seçeneğimiz yok." diyor.

Aynı çatının altında böyle düşünen tek yetişkin Fatima değil. Evin diğer sakinleri de aynı düşünceyi paylaşıyor.