ABD Afganistan'daki emperyal savaşına bir an evvel son vermezse Saygon'dan kaçışı bir kez daha izleyeceğiz. Taliban'ı bölmek imkânsız.

İtalyan, Britanya ve Alman askerleri Afganistan’dan ülkelerine tabutların içinde dönüyor. Neden? Kendilerinin bir suçu olduğundan değil; sebep merkez sağ ve merkez soldaki siyasetçilerin onları Washington adına emperyal bir savaşa göndermiş olması. İtalya’da Yeniden Komünist Kuruluş Partisi (Rifondazione) sonsuza dek utanç duyması gereken bir adımla Hindu Kuş’taki İtalyan varlığının sürmesi yönünde oy kullandı. Vatandaşların yüzde 80’inin bu savaşa karşı olduğu, fakat ana akım politikacılar tarafından dikkate alınmadığı Almanya’daysa Sol Parti çok daha prensipli davrandı. Britanya ve İtalya’da da nüfusun geniş kesimleri savaşa karşı. Ancak iktidar koridorlarında sesleri hâlâ duyulmuyor. Britanya Başbakanı Gordon Brown ve İtalya Başbakanı Silvio Berlusconi kan kardeşi haline geldiler.

İslamabad Bağdat değil

Avrupalı politikacılar Afganların ve kendi askerlerinin katledilmesinin İtalyan, Alman ve Britanya vatandaşlarının korunması için gerekli olduğuna dair mantralarla meşrulaştırmaya çalışırken doğruyu söylemiyorlar; başka hiçbir cevapları olmadığı için kasıtlı olarak yalan söylüyorlar.

Washington’ın da bir cevabı yok. ABD ve Avrupa istihbaratının Kaide’nin artık bir tehdit olmadığını fakat terörizmin hâlâ bir sorun oluşturduğunu tekrar edip durduğu bir zamanda, Irak ve Afganistan’daki işgaller sürdükçe daha çok genç insanın teröre dayalı çözümlerin çekiciliğine kapılacağını kamuoyuna hiçbir zaman açıklamıyorlar.

ABD Başkanı Barack Obama’nın Afganistan’a daha çok asker göndererek savaşı genişletmesi ve İslamabad’a da Bağdat’la aynı şekilde davranması son derece ciddi bir hata.

Obama bir felaketle yüz yüze ve ne kadar retoriğe, tatlı söze veya halkla ilişkiler girişimine başvurursa başvursun bunlar sorunu çözmeyecektir. Washington’ın bu ülkeden bir çıkış stratejisine ihtiyacı var.

Fakat bu ne kadar ertelenirse, ciddi bir çıkış stratejisinin işe yarama şansı o kadar azalacak, ABD askerlerinin bir gün nihayetinde arkalarında yıkıntılar içinde bir ülke bırakarak Saygon’daki gibi çekilmesi ihtimali de o kadar artacak.

Afgan ‘Talibanı’ çeşitli siyasi görüşlerden gelen Peştunların istilacıya direnmek ve onu defetmek için altında toplandığı bir şemsiye haline gelmiş durumda. Bu tabii ki, Washington’ın Irak’taki direnişe yaptığı gibi sürekli müzakere etmeye ve Taliban’ı bölmeye çalışması anlamına geliyor. Fakat Afganistan’da tam anlamıyla başarısız oldu. Ezici çoğunluğu Sünni olduğundan Peştun milliyetçilerini din üzerinden bölmek zor. Davalarının haklılığına inandıkları için onları ideolojik olarak bölmek de zor. Üstelik, ülkeyi yeniden inşa etmekteki mutlak başarısızlık da giderek daha fazla insanın onlarla aynı fikirde olmasına yol açtı.

AB siyasi açıdan korkak ve faydasız bir varlık. Tek bir sesle konuşamıyor. Fakat birliğin vatandaşları zayıf ve acınacak haldeki politikacılarına benzememeyi öğrenip, bütün Avrupalı askerlerin Afganistan’dan çekilme-sini daha şiddetli bir şekilde talep etmeli. (ABD merkezli internet sitesi, 22 Eylül 2009)

RADİKAL