Evet, aynıyla vaki. Olay bitmiştir, hadi hepiniz kalın sağlıcakla.

Yargıtay’ın şanlı direnişi neticesinde verilen mahkeme kararıyla dün itibarıyla memlekette “ifade özgürlüğü” yasaklandı.

Basılmamış kitabın tutuklanmasından filan bahsetmiyorum, o vaka bunun yanında çok affedersiniz halt etmiş.

Bundan sonra bırak dokunanı yakan mevzularda kitap yazmayı, memleket hakkında fikirlerini açıklamak bile suç kapsamında.

Artık hiç kimse, hiçbir tarihçi, sosyolog, yazar, düşünce insanı bu toplumla, toplumun tarihiyle ilgili herhangi bir gözlem, saptama yapamaz...

Ya da ancak bir şekilde yapar.

“Bende para çok” deyip, “milli hislerim incindi hâkim bey” talebinde bulunan her Türk vatandaşına manevi tazminat ödemeyi gözü yerse.

Çünkü bir türlü ortadan kaldırmayı beceremediğimiz Nobel Ödülü sahibi ilk Türk olan Orhan 
Pamuk’un İsviçre’de yayımlanan bir dergiye verdiği mülakattaki, “30 bin Kürdü ve 1 milyon Ermeni’yi öldürdük” sözleri nedeniyle açılan tazminat davasında karar çıktı.

Yerel mahkemenin iki kez reddettiği dava iki kez Yargıtay’dan döndü ve neticede mahkeme Pamuk’un, Ergenekon tutuklusu Kemal Kerinçsiz ile İstanbul Şehit Anaları Derneği başkanının da aralarında bulunduğu altı kişiye manevi tazminat ödemesine hükmetmek zorunda kaldı.

Pamuk, duruşma çıkışında kendisine yumurta atan, arabasını tekmeleyen bu kişilere altı bin lira ödeyecek.

Ama asıl vahimi bu karar emsal teşkil edecek ve bundan sonra her Türk vatandaşı “benim de hislerim zedelendi” deyip yazara dava açabilecek.

Tabii sadece Pamuk’a değil, herhangi bir görüşünüz nedeniyle size de, bana da…

Bu kapı gibi yargı kararından sonra bırakın “Ermenilere soykırım yaptık” misali radikal görüşleri, mesela Muhteşem Yüzyıl dizisine kıl kapan biri “Benim adım da Süleyman hâkim bey, adını aldığım padişaha hakaret ediliyor dolayısıyla hislerim şey oldu” deyip tazminatı bir güzel götürür.

Sonra eğer isterse memleketteki tüm Süleymanlar aynı yolu izler.

Ya da “biz Türkler de çok çirkin milletiz canım” dediniz.

İşiniz bitti demektir.

Bu duruma içerleyen bir eleman dayar hemen dava dilekçesini, “ben de bir Türk’üm ve acayip yakışıklıyım, rencide oldum” deyip, emsal olarak da Orhan Pamuk davasını gösterip sizden gayet yakışıklı bir tazminat alıverir.

Arkasından da elinde dilekçe olan tüm yakışıklılar gelir.

Uzatmanın âlemi yok, vaziyet anlaşılmıştır sanırım.

Onun için en iyisi bundan böyle Türklerle ilgili, Türklerin tarihi ve atalarıyla ilgili konuşurken çok dikkatli olun.

Hatta, büyük sözü dinleyip Yargıtay’ın tavsiyesine uyun ve hiç konuşmayın.

 “Gayet güzel” başörtülü CHP adayı

Seçim sathı maline girilip, CHP’nin başörtüsüyle ilgili beklenen zik zakları başlayınca, onunla ilgili haberi okumuş ve “yakışır” demiştim içimden.

Haberin başlığı, “Başörtülü CHP adayı” idi.

Bu başörtülü CHP milletvekili aday adayı şahsiyet kimdi peki?

Pakize Akbaba. Yani Orhan Pamuk’tan manevi tazminat alacak olan İstanbul Şehit Anaları Derneği Başkanı…

Şimdi, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun, “ben nasıl Meclis Genel Kurulu’na kravatsız giremezsem, başörtüsüyle de girilmez” mantığını aklımızda tutarak Pakize Akbaba’nın açıklamalarını okuyalım.

Bakalım, Orhan Pamuk’un “30 bin Kürdü ve 1 milyon Ermeni’yi öldürdük” sözleri nedeniyle “milli hislerinin incinmesi” dışında ne gibi hasletlere sahip kendisi:

“Seçildiğim takdirde başımı açacağım. Başını örtüp kırk türlü makyaj yapanlar var. Ben Anıtkabir’de Şeref Defteri’ni imzaladım başımı açtım, bunlar sorun olmaz. Kanun neyse boynumuz kıldan incedir. Bu da bir aksesuar.”

AKP hükümeti Kürt açılımını açıkladığında Meclis’te Türk bayrağı açarak protesto da yapan Akbaba, adaylık başvurusu öncesinde Kılıçdaroğlu ile de görüşmüş.

CHP lideri “çok olumlu” bakmış bu işe ve “neden olmasın, gayet güzel olur” demiş.

Bence de gayet güzel olur.

Ergenekon sanıklarından sonra Orhan Pamuk, Hrant Dink davalarında nöbete yatanların da adaylığı “Yeni CHP”nin üstünde şahane durur…

[email protected]

TARAF