Erdoğan’ın Davos’ta ortaya koyduğu tavır hak ve adaleti destekleyen, zulmü kınayan büyük liderleri hatırlattı. Türkiye güçleniyor

Türkiye Başbakanı Tayyip Erdoğan’ın Gazze saldırısına ve İsrail’in Gazze’de işlediği suçlara yönelik yaklaşımlarını kavramak için siyasi analiz yapmak yeterli değil. ‘Tayyip’ bütün engelleri aştı ve dünyanın 20. yüzyıldan bugüne dek gördüğü en kutsal soruna destek verdi.

Bu ümmetin tarihinden nice Arapçı ve İslamcı liderler geçti, büyük şehit cenazeleri kaldırıldı. Ancak hiç kimse, yakın zamana dek Batı’nın ve İsrail’in elinde oyuncak olmuş bir ülkeden, tarihin adını nurdan harflerle ebedileştireceği bir kahraman çıkacağını beklemiyordu. Bazı Arapların, özellikle de Gazze ve Batı Şeria’ya komşu olanların, fosfor bombalarıyla yanan 400’den fazla çocuğu kurtarmaktan uzak durduğu bir zamanda, 54 yaşındaki bir genç Anadolu’nun kara bulutlarının arasından başını çıkarıyor, Arap ve İslam dünyasının semalarında bir güneş gibi yayılıyor.

Erdoğan’ın davranışı, hak ve adaleti destekleyen, zulmü kınayan büyük liderleri hatırlattı. Türkiye başbakanı, İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Peres’in Davos’ta söylediği uzun yalanların karşısında Gazze şehitlerine destek oldu. Erdoğan, İsrail kılıcına karşı Filistin kanının yanında yer aldı. Bu ümmetin içinde akan bir kan ve atan bir damar bulunduğunu ifade etmek için, dünyanın önünde ayağa kalktı; Türkiye’ye geçen yıllarda kaybettiği büyüklüğünü iade etti. Ümmetin büyüklüğü askeri güç ve kitle imha silahlarına sahip olmasından değil, davasının gücünden, adaletinden, insaniliğinden ve -değerlerinin derinliğinden gelir. Filistin sorunundan daha büyük bir hak var mı?

Erdoğan’ın Davos’taki toplantıdan çekilmesini canlı yayından izledik. Arap Birliği Genel Sekreteri Emir Musa’nın Erdoğan’la dayanışmaya girmeksizin  Peres’in yanında kalması ne kadar da utanç vericiydi. Musa sanki, bazı Arap rejimlerinin Gazze halkına ve genel olarak Filistin soruna karşı İsrail’le işbirliği yaptığının bir kez daha teyit etmek için Kana ve Gazze’deki çocukların katilinin yanında oturmayı uygun gördü.

Erdoğan’ın son tavırlarına karşı çıkan bazı Türklere de şunu söylüyoruz: Türkiye ne zayıf bir ülke, ne de bir muz cumhuriyeti. Dışişleri Bakanı Ali Babacan, Türkiye’nin desteğinin yokluğunda İsrail’in varlığının zorlaşacağını söylerken gayet haklıydı. İsrail Türkiye’ye muhtaç. Türkiye’nin önceki yöneticileri, ülkenin geniş imkânlarını büyük bir bölge devletine dönüşmek yönünde iyi kullanmadı. Bugün AKP ve Erdoğan’la birlikte Türkiye sadece Ortadoğu’da değil, dünyada da konumunu tekrar kazanıyor.

Erdoğan’ın Türkiye’si İsrail’e birçok fırsat verdi, Suriye ve Filistinlilerle barış yapabilmesi için alanı genişletti. Fakat İsrail yalanlar söyledi. Başbakan Ehud Olmert’in Erdoğan’la barış hakkında konuşmasından sadece dört gün sonra Gazze saldırısı başladı. Türkiye Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, Peres ve Filistin Yönetimi Başkanı Mahmud Abbas’ı 2007’de barış için ağırlamakta ve Peres’e mecliste konuşma yapma imkânı tanımakta tereddüt etmedi. Bununla birlikte, İsrail bütün dünyayı hakir görüyordu. Bugün Erdoğan Peres’in mecliste ağırlanmasıyla yapılan hatayı düzeltmiş oldu. Erdoğan Filistin’i desteklerken aslında Türkiye’ye de destek oldu. Sana ve büyük Türk halkına tekrar teşekkürler. Erdoğan’ın da dediği gibi, bu şarkı burada bitmez. (Katar gazetesi Şark, Beyrut Stratejik Araştırmalar Merkezi Direktörü, 1 Şubat 2009)

RADİKAL