ODTÜ’de geçen hafta Kürt öğrencilerle Türkiye Komünist Partisi üyeleri çatıştı. Karşılıklı laf atma, tartışma şeklinde değil. Birkaç kişi hastanelik oldu.

Aranızda solcu olan, bu haberi gazetelerde okuyan ve olayı sol içi şiddet olarak yorumlayıp üzülen, kınayan olmuştur.

Üzülmeyin, kınamayın.

“Sol içi” değil çünkü.

TKP hakkında epeydir yazmıyorum. Solla ilgili tartışmalarda bu partiyi hesaba katmak o kadar anlamsız hale geldi ki, yazmaya gerek görmüyorum. Parti yayınlarındaki yazılar gözüme çarptığında “adam sen de” deyip geçiyorum. İçimden geçirdiklerimi ise kibarlık sınırları içinde ifade edemeyeceğim, şimdilik kalsın.

ODTÜ’deki kavga sonrasında, kavganın nedenlerinden biri olan yazıya baktım. Ve son bir kez TKP hakkında yazma gereği duydum. Kusura bakmayın.

Tavsiye ederim, “Nasıl komünist olunmaz” sorusunun cevabını merak edenleriniz varsa, partinin internet sitesinde İlker Belek adlı yazarın 19 nisan tarihli yazısına bir bakın. Coca Cola kapağından çıkan hediye gibi, aynı yazıda “Azgın Türk milliyetçiliği hangi kurnazlıklarla solculukmuş gibi gösterilebilir” sorusunun da cevabını bulacaksınız.

Yazı, Ahmet Türk’e atılan yumruktan yola çıkarak Kürt meselesini inceliyor.

Şöyle başlıyor:

“Kürt sorunundaki çözümsüzlük sürüyor.. Ahmet Türk’e atılan yumruk olayının bütün bileşenleri bunun göstergesidir: Yumruklayanın emekçi kimliği de, çalıştığı kahvehanenin sahibinin yumruklayanı ‘her Türk Türklüğünün gerektirdiğini yapar’ şeklindeki açıklaması da, Sırrı Sakık’ın olay yerinde ‘bunun hesabını vereceksiniz’ sözleri de, sonrasında ‘Kürtler 1915’in Ermenileri değil’ eklemesi de.. hepsi tek bir şeyi gösteriyor: Bildikleri tek şey etnik siyasettir. Etnik kutuplaşma had safhadadır. Aradaki ilişki biçimi düşmancadır. Yumruğu atan bir emekçi, yumruğu yiyen bir toprak ağası, tepki görme nedeni Kürtlüğü, Sırrı Sakık’ın hesap sorulması çağrısında bulunduğu kesim Türklerdir.”

Rica ederim, “çüş artık” gibi içgüdüsel tepkilerimizi bastırmaya çalışalım. Biliyorum, zor, ama düzeyli bir tartışma yürütelim.

Kürt hareketinin en saygın isimlerinden, en etkin temsilcilerinden biri, Meclis’te yirmi küsur milletvekili olan ve Anayasa Mahkemesi tarafından kapatılan bir partinin başkanı olan Ahmet Türk’ün tanımlayıcı özelliği “toprak ağalığı” mıdır, behey İlker Belek?

Ellerinde Türk bayraklarıyla “Kahrolsun PKK, şehitler ölmez, vatan bölünmez!” diye slogan atan bir kalabalığın içinden çıkıp Ahmet Türk’e saldıran herifin tanımlayıcı özelliği “emekçi” olması mıdır, Belek Bey?

Onyıllardır eşitlik ve adalet mücadelesi veren bir halk hakkında, bu uğurda on binlerce can veren, köyleri yakılan, cezaevlerine tıkılan, bok yedirilen bir halk hakkında “bildikleri tek şey etnik siyasettir” demek nasıl bir densizliktir, Bay Belek?

Bu densizlik cehaletten mi kaynaklanır, kendini bilmezlikten mi, yoksa benim bilemediğim başka bir nedenden mi?

“Aradaki ilişki biçimi düşmancadır” saptaması özellikle ilginç! Çok çarpıcı!

Memlekette bir zamandır bazı silahlı çatışmalar olduğunu yeni mi farkettiniz, Belek Bey? Bu silahlı çatışmaların biraz düşmanca olduğunu gözden kaçırmış mıydınız? Kürt halkının devlet tarafından onyıllardır bazı düşmanca davranışlara maruz kaldığı, kendi dilini konuşamadığı, anadilinde eğitim göremediği, bu halkın bizzat mevcudiyetinin uzun zaman tanınmadığı dikkatinizi çekmemiş miydi?

“Eşitsizliğin, baskının, sömürünün olduğu sınıflı toplumlarda, bu sorunlar burjuva demokrasisi çerçevesinde çözümlenemez” diyor Belek. Bak sen! İngiltere’de nasıl çözümlendi? Güney Afrika’da nasıl çözümlendi? Komünizm geldi herhalde oralara. Ben dikkat etmemişim.

Bal gibi çözümlenir. Ama Belek’in derdi başka. Diyor ki Kürt hareketine, uslu oturun, maraza çıkarmayın, yüce Türk milletini ve Mustafa Kemal’in kurduğu Türk devletini rahatsız etmeyin.

Benimse ODTÜ’lü Kürt arkadaşlarıma önerim farklı. Ezilen ulusların haklarını savunmayana, kendi devletinin yanında saf tutana komünist denmez. Boş yere uğraşmayın bunlarla. Ciddiye bile almayın.

TARAF