Böyle bayram yazısı olur mu? Bu sayfayı takip edenler bilir.

Çalkantıların içinde de olsa gündem, her zaman umuda dair, sevgiye, sevince, iyilik temennisine dair, olumlu kısmın öne çıktığı, gayret ve insani direnç çağrısına dair cümleler kurmaya çalışırım. Cuma günleri, arefe günleri, Ramazan ve Bayram günlerinde, gündem ne olursa olsun, saatim ve kalemim, isterim ki Kıble’ye dönük olsun... Sitem etmeyeyim, itiraz etmeyeyim, tenkit olmasın Bayram yazımda diye dikkat ederim. Ama ne mümkün? Bu ülkede Danıştay gibi devasa bir adalet engeli olduğu sürece ne mümkün? Meslek Liselerinin önündeki alan ve puan daraltılmasını kaldırmak için düzenlenmiş tasarıyı, kesti attı bayram öncesi Danıştay...

Böyle Bayram yazısı olur mu?

Niçin mahkeme duvarları kessin Bayram sevincini insanların?

Hapishanelerde bile şu anda açık görüş günleridir... Hastanelerde eli çiçekli kolonyalı ziyaretçiler... Otobüs terminallerinde, tren garlarında gurbeti aşarak sılasına varanlar... Hiç susmayan kapı zilleri... Kapı önlerinde süslenmiş püslenmiş el öpmeye gelmiş çocuklar... Hatta kabristanlarda bile bayram sevinci var, neredeyse yattıkları yerden doğrulup dünyaya karışacak gibi yolcu ettiklerimiz... Bugün Bayram... Telefonlar, tebrik kartları, mesajlar... Kırk yıllık küslerin bile hatırına barıştığı Bayram Günleri...

Böyle Bayram yazısı olur mu?

Danıştay’ı var bu ülkenin, yüksek mahkemeleri var... Yani hukuken çıkılabilecek en son merdivenler... Adaleti umduğumuz, biz uyurken bile şaşmaz bir saat gibi çalıştığını düşündüğümüz hakkaniyetin, vicdanın temsilcisi o yüksek mahkemeler... En zayıf ve en güçsüz konumdaki insan tekinin bile kanatları altına gireceğini düşünüp, vicdanen sığınacağını zannettiği adalet mekanizmaları... Onlar ne yapar ne eder, bilmiyorum. Mesela bu bayrama nasıl girmiştir Danıştay üyeleri?

Kendi ülkesinde kendi insanına, kendi gencine bu kadar açık ve pervasız bir karşıtlık... Kimse kusura bakmasın ama apaçık bir düşmanlık... Gencecik insanların uğradığı, uğratıldığı bir haksızlık... “Meslek Liselerinin puan ve alan daraltılması” olarak bahsi geçen bu konu, lafı dolandırmaya, gezindirmeye hacet yok, İmam Hatip Liselerinin önünü kesmek için ihdas edilmişti... Aşikar bir ayrımcılıktı zaten...

Bir hukukçu olarak hayatım bu tür hukuk dışı işlerle mücadele etmeyle geçti. Ama hukuktan bahsetmeyeceğim bugün. Bayram arefesinde, gencecik insanları sanki birer zanlıymışcasına, potansiyel suçlu olarak ilan eden bu bakışı, hukuken irdelemek sadece vakit kaybı...

Ne yazık ki... Bu ülkede her yaştan insan artık Danıştay deyince, hukukun işlemediği bir konudan bahsedildiğini adı gibi biliyor. Gençlerin önündeki keskin ayrımcılık duvarını kaldırmayı öngören hukuk tasarısı, işte yine Danıştay’dan döndü... Hem de biriktirdikleri nefrette o kadar muzip o kadar muzip olsalar gerek ki; koskoca yargıçlar, bu ayıplarını, bayram gününe saklamışlar... Hani kutulardan aniden fırlayarak insanı korkutan kötü şakalar vardır ya... Onun gibi... Bayramı size zehir edeceğiz der gibi...

Oysa gelen bayramdır. Karlı dağları aşma zamanı, kucaklaşma vakti, barışma vaktidir... Bunu herkes anlar, herkes bilir de, bir Danıştay’dır anlamayan, bir Danıştay’dır bilmeyen...

Amerika’nın huyudur oysa bu... Afganistan işgali sırasında üzerinde “bayramınız kutlu olsun” yazılı bombalar atarak halkı yerle bir etmek mesela... Veya Bağdat’a bir bayram sabahı girerek, işgalini minarelerden yükselen teşrik tekbirleriyle kutlamak...

Rahat mısınız Danıştay’daki amcalar teyzeler? Rahat mı vicdanınız? Bugün ellerinizi öpmeye gelecek torunlarınızın başlarını okşarken düşünün, hiç acımadan belini kırdığınız binlerce çocuğu... Rahat mı ruhunuz, kalbiniz, zihniniz?..

Apaçık bir hukuksuzluk, apaçık bir nefret, apaçık bir sevgisizlikle kararttığınızı sandığınız bu bayram... Merak etmeyin hiç kararmaz!

Çünkü bu genç insanların güvenebilecekleri bir Danıştay’ı olmasa da adaletinden emin oldukları Allah’ı var... Allah var!

VAKİT