Türkiye’nin Ortadoğu siyasetindeki rolü, İsrail’in Gazze’ye saldırdığı günden itibaren  hız kazanmaya başladı. Başbakan Tayyip Erdoğan’ın esas politikası, AKP’nin 2002 seçimlerini kazandığı günden bu yana, eski hükümetlerin yıllardır unuttukları Müslüman ülkelerle kültürel ve ticari ilişkilerin canlandırmasını amaçlıyordu. Siyasi uzmanların görüşlerine bakılırsa, Türkiye’nin yeni tutumu İsrail karşıtlığı üzerine kurulu ve Türkleri bu doğrultuda İslam dünyasında yeniden liderlik koltuğuna oturtmayı hedefliyor.

AKP iktidara geldiği günden bu yana her fırsatta İsrail’e karşı tavır koymaya çalışıyor ve aslında İsrail’e bölgenin tek bir gücünün kendisi olmadığını hatırlatmaya çalışıyor. İsrail-Türkiye ilişkileri geçmişte her zaman iki taraflı çıkar ilişkisine dayalıydı. İsrail’in bölgede kendisini kollayacak Müslüman bir ülkeye, Türkiye’nin de Ermenilere ve Yunanlılara karşı Amerika’da kendisini savunacak lobilere ihtiyacı vardı. Fakat Türkiye’nin Ermeniler ve Yunanistan’la sorunları çözüp yeni sayfa açma siyaseti neticesinde bu ikili ihtiyaç ilişkisi eski önemini kaybetmiş görünüyor. Dolayısıyla İsrail için yeni bir dost ülke ihtiyacı doğdu, ancak eskisi gibi güveneceği bir ülke yok. Amerika’ya gelince; Irak, Afganistan, İran ve Filistin meselelerinde kilit rol oynayabilecek bir Türkiye ABD için vazgeçilmez bir seçenek.

Bazı yorumcularsa Türkiye’nin siyasetinin tek boyutlu ve sadece kendi sorunlarını çözmeye yönelik olduğuna inanıyor. Buna göre, sıfır sorunu olan bir Ortadoğu her şeyden önce Türkiye çıkarları için önem taşıyor. Filistinli tarihçi ve Türkiye siyaseti uzmanı Beşir Nefi bu konuda şöyle düşünüyor: “Türk yetkililer ‘Türkiye’nin kaderi Avrupalı olmak değil’ ifadesinin ne anlama geldiğinin gayet farkında. Dolayısıyla ülkedeki sorunlara aslında 1. Dünya Savaşı’nın ardından büyük güçlerin yol açtığını da biliyorlar. Türkiye bundan sonra sorunsuz bir ortadoğu’yu AB üyeliğine tercih edecek.” Türkiye artık kendi insiyatifini ortaya koyma fırsatına sahip; Müslüman ve laik sıfatıyla Batı’yla Doğu arasındaki köprü görevini üstlenebilecek bir durumda.

RADİKAL