Taceddin Kutay, Akşam gazetesinde yayınlanan yazısında deprem bölgesindeki izlenimlerini okuyucularıyla paylaşıyor.

İti kopuğu, arsızı uğursuzu, nebbaş kılıklısı at hırsızı, böyle zamanlarda içlerindeki baykuşu salıyor meydana.

Dinsiz donsuz, Allahsız kitapsız, meşrepsiz meydansızlar mıdır muhatabımız?

Hayır Anadolu'nun güzel ahalisidir. O kanaatkar, o mazlum, o masum insanlardır!

Bir haftayı geçti Maraş'ta sahadayız. Dağ köylerindeyiz, Kürt köylerindeyiz, Alevi köylerindeyiz... Cemevine sığınmış Hasan Hüseyin amcam dua ediyor, bir tarlaya derme çatma çadır kurmuş Bayram Kamalak ve çocukları dua ediyor, Ziraat Fakültesi'ne sığınmış Fato ninem dua ediyor... Vallahi billahi hepsi dua ediyor.

Baykuşlara inat, tepelerinde uçuşan akbabalara nazire yaparcasına dua ediyor.

Kimlere dua ediyor biliyor musunuz?

Devletine dua ediyor, askerine dua ediyor, polisine dua ediyor, AFAD-Kızılay personeline dua ediyor; zira her biri canla başla oradan oraya koşuşturuyor günlerdir.

Ve hacılara-hocalara dua ediyor. Çünkü burada sahada onlar kendilerini parçalayarak gece gündüz bu insanların yaralarına merhem sürmeye çalışıyor.

İşte size bir misal: Verdiğin Senindir Derneği...

Burada tanıştım bu abilerle. Hepsi göbeğine kadar sakallı, şalvarlı, ağzı dualı, nur yüzlü abiler. Koton kumaş fabrikasının sahibi Ali Karafilik üç tarafı yıkılmış fabrikasının yemekhanesini ve deposunu bu abilere tahsis etmiş. Burada her gün 15-25 bin kişilik sıcak yemek çıkıyor. Maraş'ın soğuğunda nasıl makbule geçiyor tahmin edebiliyor musunuz?

Kimler yapıyor yemeği biliyor musunuz?

Bursa'nın Keles ilçesinden çıkıp gelmiş takkeli sakallı Hacı Ramazan amcam yapıyor, 70'ine merdiven dayamış. Kendilerine Osmanlı yörükleri diyen Kelesliler... Abdestinde namazında, yüzlerinde nur, iman dolu adamlar. Kimler dağıtıyor yemekleri biliyor musunuz? Kur'an'a Hizmet Vakfı, Endülüs Derneği, Enhar Vakfı... Kafalarında takke, dillerinde zikir yemek dağıtıyorlar.

Verdiğin Senindir Derneği aynı zamanda günlük 2000 aileye kumanya dağıtmaya çalışıyor. Gençler gece yarılarına kadar çuvallardan pirinç mercimek bulgur fasulye paketliyor, ertesi gün sıraya giren abilere ablalara amcalara teyzelere yavrulara bu paketleri en muntazam şekilde dağıtıyor; hem de kadın pedine varıncaya dek!

İnanmayan nazik, narin kıçını kaldırsın Maraş'a kadar gelsin, Antep Yolu 8. km'de Koton Fabrikası. Hem ihtimal değil ya belki bir işin ucundan da tutar...

Adıyaman'da koşuşturuyorken kimleri gördüm biliyor musunuz? Hakkını helal etsin adını unuttum, bir medrese hocası; talebeleriyle İstanbul'dan kalkmış gelmiş, vakit nasara yensuru okumak vakti değil, hizmet etmek vakti demiş. İnanmayan gitsin, hâlâ Adıyaman sokaklarındadır...

O ve onun gibileri gördüm hep nereye gitsem. Sizin konformist Twitter fareleri, sıçan ruhlular ise o nazik narin kıçları uyuşana kadar oturdukları koltuklarından twit attılar, televizyon programlarında saçma saçma konuştular nerede bu sakallılar hacılar hocalar diye?

E be gerizekalılar, ahmaklar, aymazlar, ruhu tefessüh etmiş belhum edaller... Burada yoksunuz ki, nereden göreceksiniz?

Görmediğinize inanmıyorsunuz ya, gelin ve görün kim sahada. Hem bu insanlar sizler gibi hayvandan aşağı da değiller, gelirseniz sizlere de birer tas çorba ikram ederler. Korkmayın deprem yardımlarından da ikram etmezler. Öyle rakik öyle dikkatliler ki, kendi ceplerinden yiyorlar. Vallahi ve billahi ve tallahi kendi ceplerinden yiyorlar. Fıkaranın aşına ortak olmuyorlar. Eskaza şekeri düşüp de bisküvi olsun yiyen olursa, parasını deprem yardımına veriyorlar.

Çünkü bunlar siz gibi ahlaksız, siz gibi Allahsız, siz gibi kitapsız değiller; haram-helal biliyorlar.

Hem bir gece onlarla yan yana bir yatın hele. Yere kartonu serin, üzerine battaniyeden uyduruk bir döşek yapın, üstünüze bir battaniye alın, kafanızın altına yastık olarak sırt çantanızı koyun. Sabah kalktığınızda sizin de bademcikleriniz davul gibi olsun. İnanın çok eğleneceksiniz.

Ezcümle sakallılar sahada koşturuyor, siz neredesiniz?