اِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَلٰى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٩٩﴾
99- Gerçek şu ki, iman edenler ve Rablerine tevekkül edenler üzerinde onun(şeytanın) hiç bir zorlayıcı-gücü yoktur.
اِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذ۪ينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذ۪ينَ هُمْ بِه۪ مُشْرِكُونَ۟ ﴿١٠٠﴾
100- Şeytanın nüfuzu,
sadece onu dost edinenlere ve onun vesvesesi ile Allah'a ortak koşanlaradır.
İman eden ve yalnızca Rablerine tevekkül eden, hayatlarının tüm alanlarında karar vermeyi Rablerine bırakan, kullar üzerinde şeytanın hiç bir sultası, bir saltanatı olmayacaktır buyuruyor Rabbimiz.
Evet demek ki şeytan şu kimseleri egemenliği altına alabiliyor: İman etmeyenler ve Rablerine tevekkül etmeyenler. Rablerinin kendileri adına aldığı kararlarına güvenmeyerek kendi hayatlarını kendileri düzenlemeye kalkışanlar. Rableri için bir hayat yaşamaya yönelmeyenler. İşte şeytan ancak böylelerine zarar verebilecektir. Çünkü böylelerinin velîsi, dostu şeytandır. Onlar Velî olarak Allah’a güvenip dayanmadıklarından, Allah’ın istediği hayatı yaşamadıklarından şeytana güvenip dayanmışlardır. İşte şeytan böyle kendisine güvenip dayananları ve Allah’a şirk koşanları saptıracaktır.
İşte yaşadığımız dünyada en büyük tehlike boyutlarını böylece ortaya koyuyor Rabbimiz. Tabii tehlikeyi gösterirken aynı zaman da çareyi de gösteriyor. Öyle değil mi? Şeytan varsa, şeytan bir tehlikeyse sığınılacak yüce bir makama sığınırız. Okuruz Rabbimizin kitabını ve tanırız şeytanı. Tanırız şeytanın bize yaklaşma yöntemlerini. Okuruz Kur’an’ı ve bu kitapla hidâyet buluruz. Bu kitabın sahibine tevekkül ederiz. Onu Rab ve vekil biliriz ve ondan korunmuş oluruz.
Hayatımızda Allah’tan başkalarına karışma alanı bırakmayız. Hep O’nu dinleriz. O zaman işte Rabbimiz haber veriyor ki biz böyle olursak şeytanın bize karşı yapabileceği hiçbir şeyi yoktur. Evet işte iki yol Birisi Velî Allah yolu, diğeri velî şeytan yolu. Buyurun sonucuna katlanmak kayd-u şartıyla dilediğimizi tercih edebiliriz.
BASAİRUL KUR’AN
Yalnız Allah’a yönelenler, kalplerini sadece Allah’a ayıranlar. İşte şeytan bunların üzerinde
egemenlik kuramaz. Ne kadar vesvese verirse versin, zira onların Allah’a bağlanmaları, kendilerini şeytanla beraber yürümekten, onun peşine takılmaktan korur. Mü’minler bazen yanılabilirler. Fakat onlar şeytana teslim olmazlar. Kendilerine musallat olmuş şeytanı kovarlar ve kısa bir zaman sonra tekrar Rabblerine doğru koşarlar.
“Şeytanın, sadece onu dost edinenler ve Allah’a ortak koşanlar üzerinde nüfuzu, etkinliği vardır.”
Bunlar, şeytanı kendilerine dost edinenler, ihtiraslarıyla, şehevi arzu ve istekleriyle, ona teslim olanlardır. Bazıları şeytanı Allah’a ortak da koşabilirler. Bazı toplumların şeytana taptıkları ve kötülük ilahına ibadet ettikleri bilinmektedir. Onların şeytana bağlılıkları dostluk ve bağlılıkla gerçekleşen şirkin türlerinden biridir.
FİZİLALİL KUR’AN