Selahaddin E. Çakırgil gündemi yorumluyor:
Genelkurmay eski başkanlarından em., org. İlker Başbuğ, 18 Kasım günü, eskiden beri ’askerlerin bülteni’ fonksiyonu gören bir yüksek tirajlı gazetede, 7 yıl öncelerde, 2008’lerdeki bir konuya dair görüşlerini yeni açıklamak gereğini duydu..
Bu zamana kadar bekleyip de şimdi açıklaması, ilginçti.. ’Bu zamana kadar niye sustu, şimdi niye konuşuyor ve şimdi konuşmasının ne faydası olacak ki... Olan olmuş, bundan sonra konuşsa n’olur, konuşmasa n’olur?’ dedirtecek cinsten bir açıklama..
Ancak, onun bu açıklamalarına değinmeden bir- iki noktayı tekrar hatırlayalım..
Ecevit’in tombalasıyla, Anayasa Mahk. Başkanlığı’ndan C. Başkanlığı’na geçen ve sırılsıklam kemalist-laik olan A. N. Sezer’in süresi bitmek üzereyken..
Kocaman kocaman generaller, M. Kemal’in laik-kutsal makamı gibi görülen Çankaya’ya, Cumhurbaşkanlığı’na çıkacak olan yeni ismin, her kim olursa olsun, hanımının başını açması gerektiğine dair lafları açıkça dile getirmeye başlamışlardı ve de medya generalleri de onların istediği şekilde, kamuoyunu oluşturmaya çalışıyordı..
Maalesef, TSK’nın o zamanki yüksek komutanlarının direktif ve her türlü desteğiyle düzenlendiği bilinen ve yüzbinlerce insanın katıldığına dair propagandalarla daha bir yeşertilmeye çalışılan ve de Cumhuriyet Mitingleri diye anılan sosyal mühendislik projeleri, ülkenin hemen bütün büyük şehirlerinde tezgahlanıyordu.