Çağdaş Taif’e dönen bu şehirde

Çağırdığım sensin

Ey insan

Hesap günü saati yaklaşan

Soylu bir kelimeyle çağırıyorum

Ey yaralı insan

Aynalardan mahrum kalıp yalnızlaşan

Rüyalar ülkesinde

Yaraların sükûnetine sığınan

Teninde günahın

Biliyorum içini açmıyor

Sırılsıklam toprağın kokusu

Bir kez olsun gökyüzüne bakıp ağlamayan

Şehrin ergen dolu sokaklarına acılar tüküren

Kendi masalının sancılarını çeken

Çağırdığım sensin

Cinnet vadilerinden çık gel

Yeter ki gel

Kendiliğinden açılır kilitler

Gel ki dalgın rüzgarlar savurmasın

Kan dehlizlerinde boğulmayasın

Çoğalan gökler altında

Gönder sesini yağmurlarla

Gel ki

Azat edelim keşkeli günleri

Matemlere boğulmasın deniz

Dönüp dönüp kucaklasın seni gök ehli

Gel ki sığınsın sıcacık kalbine

Vurulmuş göçmen kuş cesetleri

Elinde bir demet gül ile 

Bekliyorum seni