Amerikalılar İran’la doğrudan diyalog kurma ve Suriye’yle yakınlaşma yoluyla Hamas sorununun üstesinden gelebileceklerini düşünüyor. Yani bu yolla bölge İran, Suriye, Filistin ve Lübnan’ı içine alan ‘kapsamlı bir stratejik anlaşmaya’ yönelebilir.

ABD şu ana dek bölgedeki hegemonyasının garanti altına alınmasındaki en büyük sorunun İsrail olduğunu göz ardı etti. Bu kez [İsrail seçimlerinin ertesinde], işgal altındaki 1967 topraklarını korumak isteyen ve Filistin devleti kurulmasına karşı çıkan Binyamin Netanyahu’yla karşılaşabilirler. Netanyahu ABD için sadece Filistinlilerle ihtilafın çözümü konusunda değil, İran ve Suriye’yle ilgili konularda da sorun oluşturacaktır. Bu adam, İsrail’in Amerikalıların onayı olsun veya olmasın İran’ın nükleer tesislerini vurması gerektiğini açıklamıştı. Ayrıca, zayıflıklarını kullanarak Arap dünyası üzerinde ekonomik hegemonya kurulması noktasında ABD’ye katılma arzusunda. Bu formülün giriş kapısıysa ‘ekonomik barış’. Netanyahu Obama yönetimi yetkilileriyle, onları siyasi veya stratejik barıştan vazgeçmeye ikna etmek için bir araya gelecek. Kendisi uzlaşma, çekilme veya müzakere olmaksızın, Filistin devleti, mülteciler ve Doğu Kudüs meselelerini konuşmaksızın, ekonomik barış yapılabileceğini düşünüyor.

Kendisi ayrıca ABD’nin Suriye ve İran’la diyaloğunun önünü kesmeye çalışabilir. Böyle bir durumda bölge patlamakla kalmaz, 2009 savaşlara sahne olabilir. İki durumda da bölgedeki stratejik çevre bu yıl değişecek; özel planları olmazsa, Mısır olumsuz etkilenecek. Zira öncelikle barış ve savaş dinamiği doğuya ve bizzat İran’la Suriye’ye kayacak; Mısır gelişmeleri etkileme veya uygun tavır alma gücünden uzak kalacaktır. İkincisi, ABD’yle İran arasında müzakere yapılması durumunda, Mısır bu büyük

bölgesel güçle düşmanlığını abartması sonrasında kaybeden konumunda olacaktır. Hatta kendisini sıkıntılı bir konumda bulabilir. Zira İsrail’le ve ABD-İran diyaloğu senaryosunu yok etmeye çalışacak olan Netanyahu’yla aynı safta duracaktır.

Mısır dış politikasını yeninden tesis etmeye muhtaç. Değişimin işaretleri yıllardır ortada ve devlet Mısır rolünün sınırlandırılmasının imkânsızlığını ifade eden kibirli bir söylemi tekrarlamakla yetindi. Bu rolün sınırlandırılacağı gayet açık. (Mısır gazetesi Düstur, 28 Ocak 2009)

RADİKAL