Hz. İbrahîm'in Putkırıcılığı, Haccı, 'Qurban'ı ve Biz

Selahaddin E. Çakırgil

Benim idrakimde 'İbrâhim' ismi, doğru şekliyle ne zaman ve nasıl şekillendi, tam olarak hatırlamıyorum..

Köyümüzde, 'her köyün bir üşütüğü olur..' anlayışınca, İbrahîm adında birisi vardı ve İbrahîm deyince, bende uyanan ilk algı, o İbrahîm etrafında, simâlarda beliren tebessüm hâleleri olurdu..

Bir de, dedemin arkadaşlarından olduğu söylenen ve çok yaşlı bir zat olan Molla Ahmed'in önünde diz çöküp, yüksek sesle tekrarlayarak ezberlediğimiz namaz sûre ve duaları içinde,  'Allahumme salli alâ Muhammed ve Âl-i Muhammed, kemâ salleyte alâ İbrahîm  ve alâ Âl-i  İbrahîm'  ibaresindeki İbrahîm vardı, ama, o İbrâhim'in kim ve hele Âl-i İbrahîm'in (İbrâhimoğullarının, İbrahîm neslinin) ne demek olduğunu bilmezdim..

Bana İbrahîm'i, Ramazan Figanî Çelebi öğretti..

'O da kim?'  diyebilirsiniz..

Ancak, henüz 13 yaşlarındayken, nasıl ezberlediğimi bilmediğim farsça bir beyt, İbrahîm ismi etrafında zihnimde ilk kez yeni ufakların açılmasına vesile olmuştu..

Bu beyt de, ilginç bir tarihî hadise dolayısiyle  yazılmıştı..

Macaristan'dan hristiyan bir aileden alınıp Osmanlı ordusunda / Yeniçeri Ocağı'nda  devşirme eğitimi görüp parlayan ve paşalığa kadar yükselen ve sonunda da, Sadrâzamlığa getirilen ve de Padişah'ın (Kanunî Süleyman'ın) damadı bile olan Makbûl İbrahîm Paşa, bir orduyla, kendi çocukluğunun geçtiği ve atalarının yurdu olan Budapeşte'ye kadar gider ve oraları daha bir itaat altına alır ve bu arada, orada bulunan heykellerden ikisini alıp İstanbul'a getirir ve bugün Sultan Ahmed Camiinin bulunduğu meydana diktirir.

Halk rahatsız olur.. Çünkü, bu gibi nesnelerin, genelde bir tapınma konusu haline getirilmesi, putlaştırılması sözkonusudur..

Halkın hoşnudsuzluğu bir beyt halinde dillerde dolaşmaya başlar..

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ...