Yaşarken anlaşamadıklarımızı, sevemediklerimizi, söylediklerine ancak gülmek efekti eşliğinde tahammül edebildiklerimizi, ölümünden sonra övmek için yarışa giriyoruz.

"Ölülerinizi hayırla yâd ediniz" diyen bir Peygamber'in ümmeti olmak adına değil bu yaptığımız yarış.

Ölüleri sevme şeklimiz, sevme gayretimiz gidenin ardında bıraktığı güce talip olmaktan kaynaklanıyor.

"Daha iki gün önce rahmetli ile diye başlayan" cümleler eşliğinde, gidenin ardında bıraktığı boşluğu doldurmaya talip bir gayretkeşlik sözkonusu.

Merhum Erbakan'ın cenaze töreninin bir meşruiyet krizi için kullanışlı hale gelmesine dikkatinizi çekmek istiyorum.

Halkın teveccühü samimi.

Cenazeye katılanların Türkiye'nin ve dünyanın dört bir tarafından gelenlerin duygularından hiç şüphem yok.

Lakin 1997-2000 yıları arasında Erbakan'a dair ağır yazılar yazmış insanların, öznesi Erbakan olan cümleleri için yan yana getirdikleri kelimeleri görünce...

O zaman bütün o yaşadıklarımız ne idi sorusunun cevapsızlığı fikrimi ürpertiyor.

İbret mi çıkarmıştık! Ders mi almıştık.

28 Şubat'ta; deli gençliğin dağında eğleşenler, tam da şimdi olgunlaşmış hayatlarının muhasebesini yapmış; Erbakan'ı sevmiş, inanmış, oy vermiş milyonlardan da af mı diliyor!!!

Kurduğu her parti için itina ile meşruiyet krizi kotaranlar tam da şimdi onun ölümünden sonra meşruiyet krizi olarak kodlamış oldukları hususiyetleri liyakat olarak teslim ediyorlar.

Bu teslimiyetin samimi olduğuna inanmamızı engelleyen ne?

Çünkü merhum Erbakan'ın hakkı teslim edilirken; mesele onun hakkını teslim etmekten çıkıyor. Şu an iktidarda olan AK Parti için meşruiyet krizi oluşturmak için merhumun vefatı elverişli bir platform olarak görülüyor.

Erbakan milli idi derken "onun yetiştirdiklerinin" hiç de milli olmadığına gönderme yapılıyor mesela.

Dün 28 Şubat'ta dik duramadı diyenler, Libya'da kasırgaya dönüşmesinden endişe duyulan öfke rüzgârlarının açtığı tünelden ilerlerken, Erbakan her zaman demokrasiyi savunmuştu diyorlar.

Bunu görmeniz için "Libya tecrübesi"mi gerekiyordu?

Sennet, Fransız İhtilali'nin modern düşünce üzerinden bıraktığı en derin izlerden birinin iktidarlarını yıkmak istediğiniz yöneticilerin meşruluklarını yok etmemiz gerektiğine bizi "ikna etmiş" olmasıdır der: "Yöneticilere olan inancı ortada kaldırırsanız, onların rejimlerini de ortadan kaldırabilirsiniz."

Erbakan'ın cenaze törenini, Tayyip Erdoğan'a inancı zayıflatmak için kullananların bu gayretlerini hiç ciddiye almazdım esasında.

Lakin ufkumuzu sınırlayan seçim, gün gün yaklaşırken, yaşananları bir daha yaşamamak için her şeyi ciddiye almak gerektiğini düşünüyorum!..

YENİ ŞAFAK