Ahmet Varol / Yeni Akit

Siyonist işgalcinin çocuk cinayetleri

2000 yılı Eylül ayının sonuna doğru patlak veren Aksa İntifadası’nın başlangıç günlerinde yaşananları televizyondan izlemiş olanlar belki hatırlayacaktır. Gazze’de işgal güçlerinin saldırıda bulunduğu sırada, bir baba henüz 8 yaşında olan çocuğunu arkasına saklayıp bir köşede diz üstü çökmüştü.

Çocuğunu siyonist vahşetten korumaya çalışırken bir yandan da, en azından insanlıktan biraz nasiplerinin olabileceği ve insafa gelebilecekleri ümidiyle işgalci askerlere; “Ateş etmeyin, arkamda çocuk var!” diye bağırıyordu. Ama o böyle bağırınca işgalci askerler tam da aradıklarını bulmuş gibi silahlarını çocuğa çevirip onu hedef alarak katletmişlerdi. Muhammed Cemal Ed-Durre adındaki bu çocuk Aksa İntifadası’nın sembolü olmuştu.

Bundan daha korkunç bir olay 1 Haziran Perşembe akşamı, Filistin’in Batı Yaka bölgesindeki Ramallah’a bağlı Salih Peygamber Köyü’nde yaşandı. Ama dünya kamuoyunun pek dikkatini çekmedi. Belki de siyonist işgalcilerin çocuk ve bebek cinayetlerinin artık iyice rutinleşmesi ve dünya kamuoyunun da buna alışması sebebiyle.

İşgalci siyonistler, o akşam adı geçen köyün girişine bir askeri barikat kurup ortalığı velveleye vermeye başladılar. Evleri köyün girişinde yani işgalci askerlerin barikat kurduğu yerin hemen yanı başında bulunan bir kişi de neler oluyor diye merak ederek dışarı çıktı. Onun henüz iki buçuk yaşında yani bebeklik çağında olan Muhammed Heysem et-Temimi isimli oğlu da arkasından evlerinin bahçesine çıktı. İşgalci askerler adeta içlerindeki katletme hazzını tatmin edercesine her ikisine de saldırdılar. Baba da küçük çocuğu da yaralandı.

Her ikisi de acil bir şekilde Ramallah’taki hastanelerden birine nakledildi. Ancak bebeğin kafasına mermi isabet ettiği için durumu ağır olduğundan İsrail’in Tel HaShomer Hastanesi’ne nakledildi. Ama ne yazık ki kurtarılamadı ve 5 Haziran Pazartesi akşamı hayatını kaybetti.

Bu olaydan sonra Ramallah’ı ziyaret eden Avrupa Birliği İnsan Hakları Özel Temsilcisi Eamon Gilmore İsrail askerlerinin haksızlıklarının mutlaka sorgulanması gerektiğini dile getirerek Filistinli sivillerin himaye edilmesi çağrısında bulundu. Bebek Temimi’nin öldürülmesi olayının da soruşturulmasını ve sorumluların adalete teslim edilmesini istedi. Ama ne yazık ki bu çağrının muhatabı yine o cinayetlerden özel zevk alan işgalci siyonistin bizzat kendisiydi. Katilin ve caninin bizzat kendisinden adalet beklemek boşunadır.

Siyonist işgalcilerin bebek ve çocuk cinayetleri sadece bu ikisinden ibaret değil. Her şeyden önce bebek Temimi’nin öldürülmesiyle birlikte bu yılın başından itibaren Filistin’de katlettikleri çocuk sayısı 28’e çıktı.

Gazze’ye yönelik son saldırılarında da bazı aileleri toptan imha ettikleri için aile fertleri arasında yer alan 2-3 yaşlarında çocukları da hunharca katlettiler.

Çocukların öldürülmesi siyonist işgal rejiminin Filistin halkına yönelik savaşında bilinçli bir şekilde izlediği bir stratejidir. Firavun’un İsrailoğullarına karşı başvurduğu stratejinin aynısı. Çünkü siyonist işgalci Allah’ın peygamberlerinin ve bu arada Hz. Musa’nın yolundan tamamen çıkarak Firavun’un yoluna girmiştir.

Büyüdüklerinde işgal rejimi açısından tehlikeli olacakları varsayımıyla henüz bebeklik ve çocukluk çağında öldürülmelerinin daha uygun olacağı görüşü bizzat yahudi din adamları tarafından dile getirilmiştir.

Siyonist vahşetin bu tutumu sebebiyle Aksa İntifadası sürecinde Filistinlilerden öldürülenlerin üçte birini çocuklar oluşturmuştur. Bunların da epey bir kısmını kundaktaki bebekler veya daha okul çağına bile gelmemiş küçük çocuklar oluşturuyordu. Buna rağmen Siyonist vahşeti sahiplenen medya organlarının bu cinayetleri görmezden gelmeleri dikkat çekicidir.

Medyanın ve küresel güçlerin siyonist vahşet karşısındaki vurdumduymazlığı bugün de devam ediyor. Tabii ki bu aldırmazlık işgalci siyonisti daha da cüretlendiriyor ve babayı hedef alırken, “büyüdüğünde bu da savaşçı olacak” diyerek yanındaki bebeğin kafasına mermi sıkmaktan çekinmiyor.