Bir haftadır YAŞ krizi ile meşgul Türkiye. Yoğun görüşme trafikleri, restler, blöfler, pazarlıklar yaşandı ve dün gece YAŞ'a son şekli verildi.

 

Peki, ne oldu bu krizin sonucu, kim kazandı?

 

KAZANÇLAR:

 

• Militarizme geri adım attırılmış ve hükümetin yetkileri hatırlatılmış oldu.
• Toplumda, siyasilerde ve sivil bürokraside var olan "asker korkusu, çekincesi" aşılmış oldu.
• Siyaset kurumu asker karşısında irade ve sabır gösterince sonuç alabileceğini gördü.
• Bundan sonra hükümetler ve siyasetçiler anayasal ve yasal haklarını daha rahat kullanacak ve en azından komuta kademesinin belirlenmesini askeri bürokrasiye bırakmayacaktır.
• Eğer sonraki yıllarda sürdürülebilirse, YAŞ'a müdahale, militer vesayetin kalkmasına katkıda bulunacaktır.
• Hükümetin bu davranışı ve yarım cesareti referanduma da "evet" yönünde katkıda bulunacaktır.

KAYIPLAR:

 

• Hükümet yasal ve anayasal haklarını sonuna kadar kullanamamış, "memurları ile pazarlık" havası oluşmuş ve maalesef askeri memurlar karşısında epeyce geri adım atmıştır.
• Medyanın ve kamuoyunun bütün bastırmalarına rağmen balyozcu komutanların mahkemeye çıkması sağlanamamış, adalet duygusu yara almıştır.
• Haklarında dava açılmış, yakalama emri olan, şaibeli pek çok subay bu YAŞ'ta terfi etmiş, hatta önemli görevlere gelmiştir. Üst rütbedeki komutanlar tartışılmış, ancak altlardaki şaibeli, Ergenekoncu pek çok subay gözden kaçırılmıştır.
• Tarihin hiçbir döneminde asker bu kadar yıpranmamış, hatalarıyla, ihmalleriyle bu kadar kamuoyu önünde perişan olmamıştı. Hükümet güçlü, asker ise alabildiğine zayıf ve yaralı iken bu sonucun alınması bir başarı değildir.

Görüldüğü üzere bu YAŞ toplantısı kazançlar ve kayıplar içermektedir. Statüko ve bürokratik direncin kısmen kaybettiği ama eldeki fırsata rağmen militarizme tümüyle boyun eğdirilemediği söylenebilir. Sonuç "Eh işte, fifty, fifty!" denecek durumdadır.