Küçüklerin birbirlerinin omuzlarına yaslanarak uyuyakaldıkları o hal öyle güzel ve masum ki; aynı davada yürüyen mü’minlerin en çok da zorlu yollarda birbirlerinin omuzlarına yaslanarak, duvarları birbirine kenetlenmiş bir bina gibi saf olarak bu zorlukları atlatacaklarını düşündürüyor bana.
Yolun zorluğu, yolcuları daha bir bağlıyor birbirlerine. Ve kimin bu yola dayanabileceğini gördüğümüz gibi, kime dayanıp dayanamayacağımızı da görüyoruz yol boyunca.
Yol, insanın içindekini ortaya çıkartıyor belki de…
Hz. Ömer; yanında bir kimseyi övdüklerinde, kişiyi tanımak için sıraladığı maddelerin ilki olarak “onunla hiç yolculuk yaptınız mı?” sorusuyla derin bir hikmeti öğretiyor bizlere.
Şuanki yollarımız ve yolculuklarımız, o zamanlarla kıyaslanamaz belki ama, yine de az-çok içimizden ipuçları veriyor.
Ve yol insanı eğitiyor, öğretiyor, dönüştürüyor…